بررسی کالوس زایی و باززایی ژنوتیپ های مختلف برنج (Oryza satival) از طریق کشت بساک

این مطالعه جهت بررسی کالوس زایی و باززایی چند ژنوتیپ برنج از طریق کشت بساک در آزمایشگاه ایستگاه تحقیقاتی برنج آمل در سال 1379 انجام گرفت. در این آزمایش از شش محیط کشت کالوس زایی (g1,l8,n6,fj,fj1,fj4) سه محیط کشت باززایی (m5,sk11,m7) هفت رقم ( صدری رشتی، سالاری، محمدی چپر سر، قصرالدشتی، ir-28، آمل -3) به همراه پنج ژنوتیپ هیبرید f1 ( ir-28 × رشتی، آمل -3× صدری، سالاری × ir-28، قصرالدشتی× ir-28 و آمل - 3× محمدی چپر سر) استفاده شد. بطور متوسط کالوس زایی ژنوتیپ ها از 13/2 تا 38/23 درصد متغیر بود. رقم رشتی بیشترین و ارقام آمل - 3 . ir-28 کمترین درصد کالوس زایی را داشتند. اثر متقابل ژنوتیپ × محیط کشت برای فراوانی کالوس زایی معنی دار بود. (p< 0/05) محیط های کشت g1,fj1,n6 به ترتیب با 18 گیاه سبز بهترین محیط کشت باززایی برای ارقام و f1 های مورد آزمایش بود.