به کارگیری مقادیر کاهش یافته تریفلورالین و ستوکسیدیم برای کنترل دم روباهی زرد و قیاق در سویا

امروزه استفاده از علف کش ها به مقدار کمتر ازتوصیه شده با هدف حفظ سلامت محیط زیست، کاهش هزینه ها و در نتیجه افزایش تولید ضروری به نظر می رسد. به این منظور مزرعه ای در قالب بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی ساری استان مازندران جهت بررسی اثر مقادیر کاهش یافته علف کش های تریفلورالین وستوکسیدیم بر کنترل علف های هرز و عملکرد سویا {glycline max(l.)merr.} در سال زراعی 1379 به اجرا در آمد. دراین طرح از دو علف کش تریفلورالین ( به صورت پیش از کشت) و ستوکسیدیم ( به صورت پس از سبز شدن) استفاده شد. یازده تیمار آزمایش شامل علف کش های تریفلورالین + ستوکسیدیم به میزان های توصیه شده 75 و 50 درصد میزان توصیه شده علف کش ستوکسیدیم به تنهایی به میزان توصیه شده 75 و 50 درصد میزان توصیه شده، علف کش تریفلورالین به تنهایی به میزان های تیمارهای 50 درصد میزان توصیه شده 75 و 50 درصد و دو تیمار شاهد یکی با وجین و دیگری بدون وجین بود. نتایج نشان داد که در تیمارهای 50 درصد میزان توصیه شده تریفلورالین + ستوکسیدیم و ستوکسیدیم به تنهایی بیش از 92 درصد علف های هرز باریک برگ دم روباهی زرد (setaria glauca) و قیاق (sorghum halepense) کنترل شد. کاربرد 50 درصدمیزان توصیه شده تریفلورالین به تنهایی توانست 76 درصد دم روباهی زرد و قیاق را کنترل کند. مقادیرکاهش یافته علف کش ها از نظر درصد کنترل علف های هرز و عملکرد سویا با میزان توصیه شده اختلاف معنی داری نداشت. در مجموع می توان نتیجه گرفت که با توجه به عملکرد سویا، امکان کاهش مصرف علف کش تا 50 درصد میزان توصیه شده وجود دارد.