ارزیابی تنوع ژنتیکی در توده های چغندر قند برای صفات زراعی و کیفیت محصول

این آزمایش در سال 1377 به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی در 49 توده اصلاحی چغندرقند از لحاظ 16 صفت زراعی و کیفیت محصول با استفاده از طرح لاتیس ساده در ایستگاه تحقیقات کشاورزی فیض آباد قزوین اجرا گردید. نتایج نشان داد که ژنوتیپ های 19669t, et5, 12965 bulk, 41rt و 87r از لحاظ عملکرد ریشه و ژنوتیپ های 7233- p.12, msc2, ms113, 9597, 101r- i - p.5, 101r, lti13, c3.3, 8148, 9656, 9623, 9606, 9634, 9625, 9648, g155, otype c2, از لحاظ درصد قند بالاتر از شاهد بودند اما تفاوت آنها با شاهد معنی دار نبود. وجود همبستگی مثبت و معنی دار بین وزن ریشه و ارتفاع طوقه بیانگر این نکته بود که ریشه های بزرگتر دارای طوقه بلندتری بوده که برای گزینش مناسب نیستند. برآورد واریانس ژنتیکی نشان داد که بیشترین تنوع ژنتیکی بین توده ها مربوط به صفات وزن ریشه، طول دمبرگ و میانگین درصد پوشش سبز می باشد. همچنین بالاترین مقادیر وراثت پذیری مربوط به صفات میزان سدیم، عرض برگ، وزن ریشه و طول دمبرگ می باشد. نتایج تجزیه رگرسیون نشان داد که طول برگ، عرض برگ، طول دمبرگ، قطر ریشه، قطر طوقه و نیتروژن مضره بیشترین سهم را در توجیه تغییران وزن ریشه دارند. تجزیه کلاستر نشان داد که ژنوتیپ های کلاستر اول از حیث صفات موثر درعملکرد ریشه مقادیر بالاتری را به خود اختصاص داده اند و می توان برای افزایش عملکرد ریشه مبادرت به انجام گزینش از بین این ژنوتیپ ها کرد. از لحاظ درصد قند، ژنوتیپ های کلاستر چهارم از مقادیر برخوردار بودند بطوریکه کمترین غلظت عناصر ناخالص و ارتفاع طوقه مربوط به این کلاستر بود. بنابراین می توان از ژنوتیپ های این کلاستر در برنامه های دو رگ گیری استفاده کرد.