بررسی اثرات زمان محدودیت خوراک و عملکرد جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور مقایسه تاثیر محدودیت خوارک مصرفی در ابتدا و انتهای دوره پرورشی برعملکرد جوجه های گوشتی صورت گرفت. در یک آزمایش فاکتوریل اثرات محدودیت فیزیکی خوراک در دوره های آغازین (14-7 روزگی) و پایانی (49-42 روزگی ) و سه سطح محدودیت (10، 20 و 30% حد اشتها) بر روی 294 قطعه جوجه گوشتی (6 تکرار و 7 جوجه در هر تکرار) از سویه تجاری راس مورد بررسی قرار گرفت. شاخصهای ارزیابی عملکرد طیور بر اساس سن (49 روزگی) و وزن زنده (850/1 کیلوگرم) در پایان دوره و شاخص های ارزیابی کیفیت لاشه بر اساس وزن زنده در پایان دوره به شرح فوق بوده است. زمان اعمال محدودیت ابتدا و انتها دوره پرورشی تاثیر معنی دار برخوراک مصرفی کل، ضریب تبدیل و وزن 49 روزگی، درصد ران، سینه، چربی حفره بطنی (گرم) و درصد خاکستر لاشه نداشت. محدودیت انتهای دوره در مقایسه با محدودیت ابتدا به ترتیب سبب 4/4، 5/5، 5/20 و 8/10 درصد کاهش خوراک مصرفی (49 روزگی)، افزایش وزن، سرعت نسبی رشد و درصد چربی لاشه گردید (p<0/05). همچنین محدودیت انتها سبب بالا رفتن سن جبران وزن درصد پروتئین لاشه و بهبود ضریب تبدیل کل خوراک گردید. در سن 49 روزگی تفاوت معنی دار بین وزن شاهد و گروه های محدودیت ابتدا مشاهده نشد که بیانگر رشد جبرانی در این سن است. هزینه خوراک مصرفی برای هر کیلوگرم وزن زنده برای محدودیت ابتدای دوره در مقایسه با شاهد و محدودیت انتهای دوره در وزن مشابه به ترتیب 43 و 26 ریال و در سن مشابه به ترتیب 163 و 37 ریال کاهش یافت.