بررسی امکان کاربرد تکنیک نجات جنین در برنامه های اصلاحی انگور

اصلاح انگور برای یافتن ارقام برتر بیدانه از اولویتهای بسیار مهم در صنعت انگور کاری است . در بین روشهای اصلاحی استفاده از روش کشت تخمک و نجات جنین اهمیت زیادی یافته است . توانائی بالای این روش در تلاقی ارقام بیدانه با یکدیگر و سپس نجات جنین حاصل قبل از بروز هر گونه فساد در بافتهای تخمک موجب اهمیت فراوان آن شده است . در این تحقیق توانائی روش کشت تخمک و نجات جنین برای بدست آوردن نتایج از پنج رقم انگور بیدانه ایرانی (بیدانه سفید،بیدانه قرمز.یاقوتی،عسکری،کشمشی سبز )و رقم خارجی فلیم سیدلس مورد ارزیابی قرار گرفت . برای انجام این کار ، تخمکها در تاریخهای 20،30،40 ، 50 و 60 روز پس از بازشدن گل از درون حبه ها بیرون آورده شده و بر روی محیط کشت نیچ و نیچ حاوی یک میکرومولار جیبرلین ، 10 میکرومولار اسید اندول استیک ، 2 گرم در لیتر زغال فعال ، 2 درصد (وزنی/حجمی)ساکارزو 8/0 درصد (وزنی/حجمی) آگار کشت شدند . نجات جنین و بدست آوردن گیاه از آن در ارقام مختلف با موفقیت انجام شد . نتایج نشان داد که در ارقام بیدانه سفید و بیدانه قرمز ، زمان 20 روز و در ارقام فلیم سیدلس ، یاقوتی و عسکری ، زمان 40 روز پس از بازشدن گل بهترین زمان برای جداسازی تخمک از حبه و کشت آن روی محیط کشت می باشد . بالاترین میزان موفقیت 2/10 درصد در رقم فلیم سیدلس و پائین ترین میزان موفقیت 97/0 درصد در رقم بیدانه قرمز بود .