بررسی اثر اتیلن در شناسایی گیاهان مقاوم به خشکی

اثر اتیلن بر رشد و نمو گیاهان و حتی قبل از اینکه این گاز به عنوان هورمون گیاهی شناخته شود به اثبات رسیده و کاربرد این هورمون در بسیاری از مراحل رشد و نمو گیاهان نشانگر اهمیت آن است . هدف از این مطالعه بررسی نقش هورمون اتیلن در گیاهانی بود که تحت تاثیر کم آبی قرار می گرفتند . بروز تنش خشکی موجب افت پتانسیل آب خاک در طی شش روز تنش کم آبی از حدود 5- تا 11- بار شده است . در طی این مدت محتوی آب خاک بر اساس وزن خشک از 55 درصد به 18 درصد تقلیل یافته است که بیانگر تنش نسبتا شدید می باشد . به منظور بررسی نحوه عملکرد کم آبی بر مورفولوژی ، ریخت زایی و اندام زایی ، تعداد میان گره ها شمارش شدند و دیده شد که تعداد میانگره ها تحت تاثیر کم آبی قرار نگرفت و نشان دهنده این است که این مقدار تنش اثری بر تعداد برگ ها نداشته است ولی طول میان گره ها را به شدت کم نموده است . پتانسیل آب برگ در طی این مدت به شدت کاهش یافته و گیاهانی که مدت شش روز تحت تیمار قرار داشتند پتانسیل آب برگی معادل 13- بار داشتند که تنش نسبتا زیادی محسوب می شود . سطح کل برگ های موجود در گیاه اندازه گیری شد و 4 روز پس از کم آبی کاهش معنی داری در سطح کل برگ ها مشاهده گردید . هدایت آبی روزنه ها سه روز پس از کم آبی بطور معنی داری از 4/1 سانتی متر بر ثانیه به یک سانتی متر بر ثانیه کاهش یافت که این کاهش شش روز پس از تیمار کم آبی به 2/0 سانتی متر بر ثانیه رسید . با کاهش پتانسیل آب برگ تا 5- بار مقدار اتیلن گیاه افزایش معنی داری را نشان داد و سپس با کاهش بیشتر پتانسیل آب برگ مقدار اتیلن نیز به شدت کاهش یافت . تکرار این آزمایش با برگ های قطع شده گیاهانی که تحت تاثیر تیمار کم آبی قرار داشتند با پتانسیل آبی مشابه انجام شد و مشاهده گردید میزان اتیلن رابطه مستقیمی با افزایش تنش کم آبی در برگ تیمار شده دارد . پس از آبیاری مجدد گیاهان تیمار ، ریزش برگها رابطه مستقیمی با تعداد روزهایی داشت که گیاه تحت تنش کم آبی قرار گرفته بود و این ریزش 5 روز پس از تیمار به صد درصد رسید . به این دلیل که در این گیاه بین مقدار اتیلن تولید شده و تنش کم آبی رابطه ای وجود نداشت اما بین برگهای که تحت تنش کم آبی قرار داشتند و مقدار اتیلن گیاه رابطه ای وجود داشت سعی شد تا روشهای مرسوم مورد مطالعه مقایسه و نتیجه مورد بحث قرار گیرد .