بررسی آثار شبه هرمون جوانی پایری پروکسیفین روی شب پره هندی Plodia Interpunctella (Huebner)و شب پره آردِAngasta Kuehniella (Zeller)

شبه هرمون های جوانی با تقلید اعمال فیزیولوژیک هرمون جوانی می توانند از رشد حشرات زیان آور در مواد غذایی جلوگیری کنند . بدین منظور در آزمایشگاه اثر یکی ازاین ترکیبات ، پایری پروکسیفن ، روی شب پره هندی و شب پره آرد بررسی گردید . با افزودن پایری پروکسیفن به ماده غذایی ، لاروهای سن آخر تحت تاثیر قرار گرفته و شفیره شدن طبیعی آنها مختل گردید ، به طوری که دوران لاروی آنها که همراه با تنیدن تار روی ماده غذایی بود طولانی گردید . آزمایشها نشان داد که با افزایش غلظت شبه هرمون جوانی در غذای مصنوعی ، طول عمر و درصد خروج حشرات کامل ، میزان تخم ریزی و درصد تفریح تخم کاهش و طول دوره رشد و وزن حشرات کامل افزایش می یابد . به کار بردن غلظت های بیش از 8/0 پی پی ام در شب پره هندی و 4/0 پی پی ام در شب پره آرد از ظهور حشرات به طور کامل جلوگیری کرد . غلظت بازدارنده از خروج 50 درصد حشرات کامل در شب پره هندی و شب پره آرد به ترتیب برابر با 17/0 و 03/0 پیپی ام محاسبه گردید . بدین ترتیب مشخص شد که شب پره آرد نسبت به شب پره هندی حساسیت بیشتری (5/5 برابر)به پایری پروکسیفن موجود در غذای مصنوعی دارد . کاربرد غلظت های مشخصی از این ترکیب در غذای مصنوعی باعث ناهنجاریهایی در بالها ، پاها و شاخک های برخی از حشرات کامل گردید . در بعضی از غلظت ها ایجاد لاروهای ماندگار و فرم های حد واسط لارو - شفیره از دیگر تاثیرات شبه هرمون جوانی بود . به دلیل اثرات پایری پروکسیفن بر فرآیند دگردیسی و نیز ممانعت از خروج حشرات کامل ، می توان آن را برای کنترل اینگونه آفات انباری به کار برد .