اثر شوری حاصل از کلرید سدیم و مخلوط املاح بر غلظت پرولین و برخی شاخص های رشد گوجه فرنگی در همزیستی با قارچ های میکوریز آربوسکولار

همزیستی گیاهی با قارچهای میکوریزی در شرایط شور، می تواند بر روی عملکرد و پارامترهای رشد گیاهان موثر باشد. در پژوهش حاضر اثر شوری حاصل از کلرید سدیم و مخلوط املاح بر غلظت پرولین برگ و برخی شاخصهای رشد گیاه گوجه فرنگی رقم اسپکتروم 882 در همزیستی با دو گونه از قارچهای میکوریز آربوسکولار مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، قارچ در سه سطح m0 ( بدون قارچ)، (glomus mosseae)mm , (glomus interaradices) و فاکتور شوری شامل هشت سطح با دو نوع ترکیب شوری( چهار سطح شوری مخلوط املاح (s1 تا s4) شامل نمکهای na2so4,mgso4,cacl2,nacl به ترتیب با نسبت 1: 38: 43: 20 (w/v) و چهار سطح شوری کلرید سدیم (s5 تا s8) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. در هر نوع ترکیب، سطح شوری شامل 2/1،‌4،‌ 5/6 و 8 دسی زیمنس بر متر بودند. در این آزمایش از دو خزانه استفاده شد. تلقیح گیاهان با دو گونه قارچی به طور مجزا در خزانه دوم صورت گرفت. گیاهان شاهد( بدون میکوریز) در خزانه استریل کشت شدند. بعد ازحدود یک ماه، گیاهان تلقیح شده را به گلدانهای حاوی چهار کیلوگرم ماسه استریل منتقل کرده و بعد از استقرار کامل دانهال ها تیمار شوری به تدریج آغاز شد. کل دوره رشد گیاه پنج ماه نیم بود. نتایج آنالیز آماری افزایش معنی دار در وزن خشک ساقه، سطح برگ، درصد کلنیزاسیون ریشه، وزن میوه و غلظت پرولین در برگ گیاهان تلقیح شده در مقایسه با گیاهان شاهد( بدون میکوریز)‌ را نشان داد(p<0/05). هر چند بین دو گونه قارچی از نظر عملکرد اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی هر دو گونه قارچی(mm, mi) عملکرد را به ترتیب حدود 16% و 10% نسبت به شاهد افزایش دادند(p<0/05). سطوح شوری برای تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار شد(p<0/001). وزن تر و خشک هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه، درصد کلنیزاسیون ریشه، وزن میوه، بین سطوح متناظر در دو نوع شوری اختلاف معنی داری نداشتند. در حالیکه غلظت پرولین در برگ در سطوح سوم و چهارم در شوری کلرید سدیم نسبت به مخلوط املاح افزایش معنی دار داشت(p<0/05).