اثرات استفاده از سطوح مختلف فسفر قابل دسترس با و بدون آنزیم فیتاز بر عملکرد جوجه های گوشتی

این آزمایش جهت بررسی اثرات مقادیر مختلف فسفر غیرفیتاتی با و بدون استفاده از آنزیم فیتاز، با استفاده از طرح کاملا تصادفی و به روش فاکتوریل 3×2 روی پانصد و هفتاد و شش قطعه جوجه گوشتی سویه راس که بصورت مخلوط با همدیگر نگهداری می شدند انجام گرفت. در طول مدت آزمایش از جیره های دارای مقادیر مختلف فسفر غیرفیتاتی(45/0، 38/0 و 31/0 درصد در مرحله آغازین و 43/0، 36/0 و 29/0 درصد در مراحل رشد و پایانی) با و بدون استفاده از پانصد واحد آنزیم فیتاز در هر کیلوگرم جیره استفاده گردید و در سنین 20، 40 و 51 روزگی اوزن زنده و خوراک مصرفی اندازه گیری و بر اساس آنها مقادیر افزایش وزن روزانه و ضرائب تبدیل خوراک محاسبه گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش سطح فسفر غیرفیتاتی جیره در دوره آغازین فاقد تاثیر معنی دار(p>0/05) بر عملکرد جوجه های گوشتی بود، ولی کاهش میزان فسفر غیرفیتاتی جیره به 29/0 درصد در دوره های رشد و پایانی موجب کاهش وزن زنده در سنین 40 و 51 روزگی، کاهش متوسط افزایش وزن روزانه و افزایش مقادیر ضرائب تبدیل خوراک در دوره های سنی 40-21 و 51-1 روزگی گردید. خوراک مصرفی تحت تاثیر مقدار فسفر فیتاتی جیره قرار نگرفت. افزودن آنزیم فیتاز به جیره تنها موجب افزایش مصرف خوراک در دوره های سنی 40-21، 40-20، 50-1 روزگی و افزایش مقادیر ضرایب تبدیل خوراک در دوره سنی 20-1 روزگی شد، ولی فاقد تاثیر بر روی سایر فراسنجه های اندازه گیری شده بود. اثرات همزمان مقدار فسفر غیرفیتاتی جیره و آنزیم فیتاز تنها روی ازوان زنده در سن 40 روزگی معنی دار بود، بنحوی که افزودن آنزیم فیتاز به جیره های دارای مقادیر بالای فسفر غیرفیتاتی موجب کاهش اوزان زنده و افزودن آنزیم به جیره های دارای مقادیر پایین فسفر غیرفیتاتی موجب بهبود اوزان زنده شد. بر اساس نتایج آزمایش می توان نتیجه گیری نمود که اثرات منفی کاهش میزان فسفر غیر فیتاتی جیره عمدتا در دوره رشد 21 تا 40 روزگی معنی دار بود و افزودن آنزیم فیتاز به جیره نتوانست موجب تقلیل این اثرات منفی شود. مطالعات بیشتری جهت تعیین میزان مناسب فسفر غیرفیتاتی در جیره و همچنین آنزیم فیتاز در دوره های مختلف رشد مورد نیاز است.