انتقال ژن های هایگرومایسین فسفوترانسفراز و بتاگلوکوروتیداز به برنج به روش زیست پرتابی

بهترین محیط کالوس زایی و باززایی برای ارقام نعمت، ندا و خزر به منظور تراریزش آنها به روش زیست پرتابی تعیین گردید. در میان ارقام ذکر شده رقم نعمت از بالاترین درصد کالوس زایی و باززایی برخوردار بود. به همین دلیل رقم مذکور به عنوان نماینده برنجهای پر محصلو ایرانی با استفاده از روش زیست پرتابی مورد تراریزش قرار گرفت. کالوس های گرفته شده از بذور بالغ برنج با استفاده از ذرات طلای پوشش داده شده با ژن گزارشگر بتاگلوکوروینداز که تحت کنترل پیشبر act1 قرار داشت، بمباران شدند. با استفاده از محلول رنگ آمیزی ویژه آزمایش gus، کالوسهای بمباران شده از لحاظ فعالیت بتاگلوکوروئیداز مورد بررسی قرار گرفتند. پس از بهینه شدن روش زیست پرتابی برای تراریزش کالوس های برنج با استفاده از ژن بتاگلوکوروئیداز کالوس های جنین زای گرفته شده از بذور رقم نعمت با استفاده از ذرات طلای پوشش داده شده با ژن کیتیناز و هابگرومایسین فسفوترانسفراز که به ترتیب تحت کنترل پیشبر act1 و camv35s قرار داشتند، بمباران شدند کالوس های بمباران شده به محیط کالوس زایی حاوی 50 میلی گرم در لیتر هایگرومایسین منتقل گردیدند. سپس کالوس هایی که قادر بودند بر روی این محیط رشد کنند انتخاب گردیده و به محیط باززایی حاوی 50 میلی گرم در لیتر هایگرومایسین منتقل شدند. کالوس های مقاوم نسبت به هایگرومایسین بر روی محیط باززایی حاوی هایگرومایسین باززا گردیده و رشد کردند. تجزیه پی سی آر گیاهان تراریخته احتمالی به دست آمده از واریته نعمت نشان داد که حداقل یک نسخه از ژن هایگرومایسین فسفوترانسفراز در ژنوم این گیاهان وجود دارد.