مطالعه گرده شناختی گیاهان گلدار مورد استفاده زنبور عسل در مناطق خوانسار و فریدون استان اصفهان

به منظور انجام مطالعات گرده شناختی در مناطق خوانسار و فریدن اصفهان ضمن جمع آوری گرده های بساک گلها بصورت مستقیم، از کلنی های زنبور عسل معمولی (apis mellifera l.) نیز در شش ایستگاه مختلف استفاده گردید. با نصب تله گرده بر روی کندوها به جمع آوری گرده زنبوران عسل شد. سپس با روش ارتمن دانه های گرده رنگ آمیزی و از آنها اسلاید میکروسکوپی تهیه و ضمن مقایسه با گرده های بساک گیاهان، گیاهان مورد استفاده زنبوران عسل شناسایی و خصوصیات هر یک طبق جدول فهرست خصوصیات دانه های گرده تعیین گردید. نتایج نشان داد گیاهان مناطق مختلف از لحاظ طیف گرده شناسی (نوع گرده، درصد، گونه های گیاهی و ...) کاملا از هم متمایز می باشند. به طوریکه طیف گرده های منطقه خوانسار عمدتا متعلق به تیره پروانه آسا و کاسنی هر کدام با ارزشی معادل 66/16%، نعناع 33/13%، چتریان 10%، میخک 66/6% و سایر تیره ها 69/36% است. در مناطق چادگان و سد زاینده رود طیف گرده ها عمدتا متعلق به تیره کاسنی با ارزشی معادل 12/21%، پروانه آسا 5/15%، نعنا 5/15%، چتریان 06/6%، و سایر تیره ها 82/41% است. در مناطق بوئین میاندشت و کرچمبو طیف گرده ها عمدتا متعلق به تیره پروانه آسا با ارزشی معادل 3/30%، نعنا 18/18%، کاسنی 09/9%، چتریان 06/6% و سایر تیره ها 37/36% است. در مناطق آغچه، زرنه و شش جوان طیف گرده ها عمدتا مربوط به گیاهان تیره پروانه آسا و تیره کاسنی هر کدام با ارزشی معادل 95/21%، نعناع 63/14%، چتریان 87/4% و سایر تیره ها 73/42% است. استفاده بیشتر زنبوران عسل از گونه های زراعی و مرتعی مربوط به تیره های فوق به دلیل وجود مواد جذاب و مغذی در شهد و گرده گلهای آنهاست. بدیهی است استفاده از این گونه ها (گونه های خوشخوارک) در طرحهای مختلف کشاورزی، احیاء مراتع و جنگلداری علاوه بر احیاء پوشش گیاهی مناطق، در پرورش زنبور عسل، گرده افشانی و انتشار بیشتر گونه موثر خواهد بود.