اعتدال ‌گرایی سیاسی در پرتو اندیشه علوی

اعتدال یک سلوک سیاسی است که ضمن سنجش ظرفیت نهادهای مدنی، گروه‌های اجتماعی و گفتمان حاکمیت، تلاش می‌کند آنها را به هم نزدیک کند تا اداره جامعه با کمترین تنش بین نیروهای سیاسی و اجتماعی میسر شود. این مفهوم یکی از مهم‌ترین راهبردهای اندیشه سیاسی علوی در حکومت و یک عامل نگه‌دارنده کنش‌ها و واکنش‌های زمامدار از افراط و تفریط است. اعتدال یک کنترل درونی و الهام گرفته از عقل سلیم است که علاوه بر آنکه همه زمامداران و حاکمان باید پای‌بند به آن باشند، همه افراد جامعه نیز باید در افعال، گفتار و سکنات خود این کنترل را لحاظ کنند تا از مسیر و هدف تعیین‌شده باز نمانند. نوشتار پیش رو تلاش کرده است با مراجعه به سیره و کلام امیرالمومنین(ع) مولفه‌های سیاست اعتدال‌گرای علوی را در عرصه‌های مختلف واکاوی و بازشناسی کند.

Political Moderation Relying on Alavi Though

Moderation is regarded as a political strategy measuring the capacity of civil institutions, social groups as well as the discourse of sovereignty, and also it endeavors to make them close to each other in favor of the management of society with the least tension. This concept is deemed to be the most significant strategies of Alavi political though related to the governorship also as a hindrance towards the actions and reactions of guardian toward any excess and defect. Moderation is considered as an inner control inspired by common sense to which all the governors should be bound. All the members of society should observe it in their actions, words, and behaviors not to leave behind the determined path and objectives. The present writing has identified the elements in the moderate policy of Alavi within the diverse arenas referring to the conduct and words of Imam Ali PBUH.