نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی

گرچه درباره تقسیم عالم به دارالاسلام و دارالحرب مستند قرآنی وجود ندارد، با این همه به نظر می‌رسد که پذیرش این تقسیم بندی، جهت دستیابی به الگویی برای تحلیل نظریه سیاست خارجی پیامبر بلامانع باشد. از مجموع نصوصی که از پیامبر اسلام در باب روابط دولت اسلامی با مجموعه افراد، گروه‌ها و واحدهای سیاسی در دارالحرب به ما رسیده است، چنین برمی‌آید که پیامبر اسلام نگاهی بدبینانه به دارالحرب ندارد، فلسفه وجودی آن را بردگی و خدمت رسانی به مسلمانان نمی‌داند، خون و مال و آبروی آنها را مباح نمی‌انگارد و با دغدغه‌ای که برای نجات بشردارد، می‌کوشد با ملاطفت، آنان را از دارالحرب خارج و با قراردادهای هدنه و امان به دوستی و همزیستی با مسلمانان فراخواند. بنابراین، می‌توان گفته‌ها و سیره مبارک آن حضرت را به دو بخش کلی دارالاسلام یا دولت اسلامی و دارالحرب یا دولت کفر و شرک سامان داد سپس به ترسیم روابط دولت اسلامی پرداخت.