چالش و چشم‌انداز علم سیاست متعالی

انسان، پدیده‌ای با دو ساحت مادی و معنوی است. تبیین علمی، ترسیم عملی و تحقق عینی ساحات دوگانه انسان و جامعه انسانی به صورت توامان، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر و نیازی فزاینده محسوب می‌گردد. نگرش فکری سیاسی و گرایش عملی سیاسی رایج و غالب در دوران مدرن از ساحت متعالی انسانی در عرصه سیاسی و حتی اجتماعی غفلت کرده و چه بسا آن را نفی و انکار می‌نماید. نارسایی تک ساحتی و ناسازواری‌های درون زای این جریان، امروزه به شکل نسبیت مطلق مدرنیستی و یا نهیلیسم معرفتی، روشی و علمی سیاسی، در حال پدیدار شدن است که خود باعث بسیاری بحران‌های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در سطح داخلی، خارجی و بین‌المللی است. بر این اساس، سیاست متعالی و اندیشه و «علم سیاسی متعالی»، «چشم انداز» آینده علم سیاسی را در سطح ملی، جهان اسلام و بلکه جهانی تشکیل می‌دهد. «چالش علم سیاسی متعالی» فرا رو، درک این ضرورت و تبیین علمی، تنظیم و ترسیم عملی و تحقق عینی این چنین علم و چشم‌انداز علمی است.