نقش موضوع‌شناسی سیاسی در شیوه اجتهادی امام خمینی در مورد تولید اندیشه سیاسی و پاسخ به مسایل سیاسی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مقیمی غلامحسن
|
|
منبع
|
علوم سياسي - 1392 - دوره : 16 - شماره : 63 - صفحه:33 -60
|
|
|
|
|
چکیده
|
با مطالعه درجه دومی به مکتب اجتهادی امام خمینی4 می‌توان گفت: در درون سبک اجتهادی امام خمینی4 چهار عنصر «نص»، «موضوع»، «روش» و «افعال مکلفین» وجود دارد. این عناصر به علت داشتن مبانی و مبادی تصوری و تصدیقی خاصِ خود در یک کُنش و واکنش منطقی قرار می‌گیرند و موجب تولید اندیشه سیاسی کارآمد می‌شوند. مدعای این نوشتار آن است که شیوه اجتهادی حضرت امام، موضوعات و مسایل متحول و متغیر سیاسی را چنان در درون نهادها و نظامات پیچیده اجتماعی و سیاسی پالایش می‌کند که بتواند زوایای پیچیده و پنهان آن را شناسایی و در پرتو نصوص دینی به تولید اندیشه سیاسی – فقهی بپردازد. از منظر امام سرشت احکام اجتماعی - سیاسی که ناظر به عمل اجتماعی - سیاسی است، در بستر سیال زمان و روابط نظام‌وار موضوع نهفته است. آنچه امام را از فقه مصطلح متمایز می‌کند، خارج‌کردن فقه سیاسی از دایره موضوع‌شناسی فقهی انتزاعی، فردی و کشاندن آن به عرصه عملِ نظام‌وار و حکومتی است؛ ازاین‌رو می‌توان گفت زبان «اجتهاد پویای امام» زبان ارجاع به موضوعات و پدیده‌های اجتماعی نظام‌وار و سیستمی است.
|
|
کلیدواژه
|
شیوه اجتهادی ,امام خمینی ,موضوع شناسی ,اندیشه سیاسی ,مسایل سیاسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه باقرالعلوم (ع), ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|