روند شکل‌گیری هویت «یافته» و هویت «برساخته» در سلفیه و اسلام سیاسی

هدف پژوهش حاضر بررسی روند شکل‌گیری «هویتِ یافته» و «هویتِ برساخته» در سلفیه و اسلام سیاسی است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است و این فرضیه مطرح می‌شود که جریانهای اسلامی با دو فرض متفاوت یعنی یافتن هویت و برساختن آن، فرایند احیاگرایی را دنبال کرده‌اند؛ سلفیه نماینده‌ی گروه اول، و اسلام سیاسی نماینده‌ی گروه دوم بوده‌اند. نتایج حاکی از آن است که جریان سلفی فرایند احیای هویت را از طریق: «رجوع مداوم به نص»، «نادیده‌گرفتن دانش انباشته‌ی مسلمانان» و «تاکید بر ظاهر نصوص» پی گرفته؛ و در مقابل، اسلام سیاسی با تاکید بر «تفسیر نصوص دینی»، «رجوع به دیگری در عین تمایزگذاری با آن» و «رجوع به زندگی روزمره»، احیای هویت مسلمانی را به شیوهای نوآورانه دنبال کرده است

The process of formation of found identity and constructed identity in Salafism and political Islam

The aim of the present study is to investigate the formation of founded identity and constructed identity in Salafism and political Islam. The research method is descriptiveanalytical and it is hypothesized that Islamic currents have followed the process of revivalism with two different assumptions, namely finding identity and constructing it; Salafism represented the first group, and political Islam represented the second group. The results indicate that the Salafi movement followed the process of identity revival through: constant reference to the text, ignoring the accumulated knowledge of Muslims and emphasizing the appearance of texts; In contrast, political Islam has sought to revive Muslim identity in innovative ways by emphasizing interpretation of religious texts, referring to another while differentiating with it, and returning to everyday life.