آسیب‌شناسی گفتمان تقریب مذاهب

گفتمان تقریب مذاهب یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های جمهوری‌ اسلامی ایران در خصوص جهان اسلام می‌باشد. سوال مهم این پژوهش این است که آیا گفتمان مذکور در گام دوم انقلاب اسلامی نیز با همان مختصات پیشین خود کارآمد خواهد بود یا خیر؟ با رویکردی تحلیلی به تاریخ گفتمان تقریب در می‌یابیم که توفیق این گفتمان در گام دوم در صورتی ممکن می‌باشد که بتواند متناسب با الزامات تمدن نوین اسلامی گذشته خود را مورد بازنگری و آسیب‌شناسی قرار دهد. یافته‌های تحقیق گواه این است که تقلیل‌گرایی، درک حداقلی از مساله وحدت و نهایتاً غیرتقریبی بودن حوزه‌های علمیه جهان اسلام از مهم‌ترین آسیب‌های گفتمان تقریب مذاهب می‌باشند که لازم است در گام دوم انقلاب اسلامی اصلاح گردند.

The pathology of the discourse of poximity of religions

Discourse of poximity of religions is one of the most important strategies of the Islamic Republic of Iran regarding the Islamic world. The important question of this research is whether the mentioned discourse will be effective in the second step of the Islamic Revolution with the same coordinates as before or not? With an analytical approach to the history of discourse, we find that the success of this discourse in the second step is possible if it can review and pathologize in accordance with the requirements of the new Islamic civilization of the past. The research findings prove that reductionism, minimal understanding of the issue of unity and ultimately the nonapproximation of seminaries in the Islamic world are the most important harms of the discourse of approximation of religions that need to be corrected in the second step of the Islamic Revolution.