تحلیل زمین‌ساختی منطقه آوج– آبگرم با استفاده از روش‌های سنجش‌ از دور و تحلیل الگوی فرکتالی، شمال ‌باختر ایران

هدف از این پژوهش تحلیل خطواره‌های ساختاری، شکستگی‌ها و گسل‌های پنهان منطقه آوج-آبگرم و تعیین الگوی فرکتالی حاکم بر آنها با استفاده از روش‌های سنجش‌ از دور است. نقشه خطواره‌ها، با استفاده از الگوریتم مناسب از داده‌های مکانی، تصاویر ماهواره‌ای لندست 8 و الگوی سایه ارتفاعی به روش نیمه‌اتوماتیک استخراج و سپس برای مشخص کردن خطواره‌های ساختاری، از برداشت‌های صحرایی و زمین‌لرزه‌های دستگاهی ثبت شده استفاده شد. با استفاده از تحلیل‌های فرکتالی، الگوی شکستگی‌ها و خطواره‌های ساختاری منطقه به روش مربع شمار و بعد فرکتالی در دو پهنه گسلی حسن‌آباد و آوج از نمودارهای log – log، به‌دست آمده است. با توجه به ابعاد فرکتالی خطواره‌های ساختاری، موقعیت گسل‌های طولی منطقه و مرکز سطحی زمین‌لرزه مخرب چنگوره-آوج (1381)، می‌توان بیان کرد که گسل‌های آبدره و خر‌رود، از گسل‌های پنهان و فعال در زیر رسوبات آبرفتی در منطقه مورد مطالعه هستند. چگالی گسل‌ها در پهنه‌‌گسل حسن‌آباد و بالاتر بودن بعد فرکتالی شکستگی‌ها در این پهنه در قیاس با پهنه گسل آوج نشان‌دهنده فعالیت نسبی بالاتر گسل‌های حسن‌آباد و خر‌رود است.