سنگ‌نگاری و شیمی کانی قطعات آمفیبولیتی در ‌اسکارن‌های جنوب افیولیت نایین، ایران مرکزی

در بخش‌های جنوبی افیولیت نایین قطعات آمفیبولیتی به رنگ سبز تیره درون اسکارن‌ها دیده شد. این سنگ‌ها در نمونه دستی ظاهری شبیه به ارتوآمفیبولیت‌های (سنگ‌های بازیک دگرگون) این افیولیت دارند، ولی از دید کانی‌شناسی کانی‌های آمفیبول (هورنبلند منیزیم‌دار)، کلینوپیروکسن (دیوپسید)، گارنت (گروسولار - آندرادیت با grs~63-87 and~12-35)، کوارتز و کمی کلسیت و ولاستونیت دارند. کلریت و پرهنیت نیز کانی‌های ثانویه آنها هستند و بیشتر شکستگی‌ها را پر کرده‌اند. مطالعات صحرایی، سنگ‌نگاری و شیمی‌ کانی‌ها نشان‌دهنده برخی تفاوت‌های کانی‌شناسی میان قطعات آمفیبولیتی درون‌اسکارن‌ها و ارتوآمفیبولیت‌های این افیولیت هستند. به‌گونه‌ای که شاید بتوان این قطعات آمفیبولیتی را الیستولیت‌هایی‌ با خاستگاه رسوبی (مارن‌های آهکی کف دریا) دانست که در پی دگرگونی ناحیه‌ای در حد رخساره آمفیبولیت - گرانولیت در شرایط فوگاسیته کم اکسیژن به آمفیبولیت (پاراآمفیبولیت) تبدیل شده‌اند.