>
Fa   |   Ar   |   En
   انواع سامانه رگه- رگچه مرتبط با کانه زایی و مطالعات میانبارهای سیال در کانسار مس- مولیبدن پورفیری سوناجیل، پهنه ماگمایی ارسباران  
   
نویسنده حسین زاده محمد رضا ,مغفوری سجاد ,قربانی مهسا ,موید محسن
منبع علوم زمين - 1395 - دوره : 26 - شماره : 101 - صفحه:219 -230
چکیده    منطقه مورد مطالعه در شمال­ باختر ایران و در پهنه فلززایی ارسباران جای دارد. مجموعه سنگ­های موجود در منطقه سوناجیل شامل گدازه­های آندزیتی ائوسن، میکرودیوریت پورفیری، توده گرانیتوییدی اینچه و توده­های آتشفشانی اکوزداغی به سن پلیوکواترنری است. میزبان اصلی کانی­سازی مس و مولیبدن نوع پورفیری در منطقه سوناجیل توده میکرودیوریت است. بیشتر کانسار­سازی به‎صورت افشان و رگه- رگچه­ای است. رگه­- رگچه­های اصلی در منطقه سوناجیل بر پایه ساختار، بافت و کانی­شناسی به شش گروه a، b، c، d، e و f تقسیم شده­اند که دارای مجموعه­ای از کانی­های سولفیدی (پیریت، کالکوپیریت، مولیبدنیت، بورنیت، تتراهدریت- تنانتیت و انارژیت)، اکسیدی و هیدروکسیدی (مگنتیت و اسپیکیولاریت) و کربناتی (مالاکیت و آزوریت) هستند. مطالعه میانبارهای سیال در کانسار سوناجیل نشان‎دهنده وجود انواع میانبارهای سیال تک­فازی بخار، دوفازی مایع- بخار و چندفازی مایع- بخار- جامد از نوع اولیه در رگچه‌های کوارتز- سولفید است. دمای همگن‌شدگی برای سیال‎های دوفازی میان 5/180 تا 565 درجه سانتی­گراد و درجه شوری میان 7/0 تا 17/15 درصد وزنی نمک طعام است؛ دمای همگن‌شدگی برای میانبارهای سیال سه‎فازی که به فاز هالیت همگن می­شوند میان 378 تا 565 درجه سانتی­گراد و برای میانبارهای سیال سه‌فازی که به فاز بخار همگن می­شوند میان 325 تا 485 درجه سانتی­گراد است. همچنین میزان شوری این سیال‎ها در بازه 3/35 تا 69 درصد وزنی نمک طعام است. همزیستی میانبارهای سیال تک‌فازی و دوفازی غنی از بخار در کنار میانبارهای سیال سه‌فازی و وجود دو جمعیت سیال‎های با شوری بالا و شوری پایین نشان‌دهنده رخداد فرایند جوشش در کانسار سوناجیل است.
کلیدواژه کانسار مس- مولیبدن پورفیری ,رگه- رگچه­ها ,میانبارهای سیال ,سوناجیل ,پهنه ارسباران
آدرس دانشگاه تبریز, دانشکده علوم طبیعی, گروه علوم زمین, ایران, دانشگاه تبریز, دانشکده علوم طبیعی, گروه علوم زمین, ایران, دانشگاه تبریز, دانشکده علوم طبیعی, گروه علوم زمین, ایران, دانشگاه تبریز, دانشکده علوم طبیعی, گروه علوم زمین, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved