ریزرخساره، مدل رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی سازند داریان در شمال خاوری گسل زاگرس

سازند داریان در حوضه زاگرس در دو سامانه رسوبی مختلف نهشته شده است. در برخی مقاطع توالی کربناتی کم‎ژرفا همراه با اربیتولیناها و جلبک، و در برخی دیگر توالی کربناتی کم‎ژرفا همراه با شیل ها و مارن‌های پلاژیک است. سازند داریان در برش های سطحی کوه گدوان (گدایون) و کوه بانش در شمال گسل زاگرس مطالعه شده است. مطالعات سنگ‌نگاری و تحلیل رخساره­ها به شناسایی ریزرخساره‎های مختلف انجامید. این ریزرخساره‎ها در 5 کمربند رخساره­ای شامل لاگون، سد، دریای باز کم‎ژرفا، شیب قاره و دریای ژرف و در یک محیط رمپ کربناته تک‌شیب و حوضه اینتراشلف نهشته شده اند. تغییرات سطح آب دریا در زمان رسوب‌گذاری سازند داریان به تشکیل 3توالی رسوبی کامل رده سوم با مرزهای نوع اول و نوع دوم انجامیده است. این توالی ها بر پایه تحلیل رخساره ها، تجمع و نوع مجموعه جانوری، لاگ‎های الکتریکی گاما و اورانیم و شناسایی الگوی انباشتگی پیشرونده و پسرونده رسوبات شناسایی شد. مرز انتهایی توالی سوم در هر دو برش از نوع اول و در دیگر مرز ها از نوع دوم است. سطوح تغییرات سطح آب دریا درنهشته‌های سازند داریان با صفحه عربی مقایسه شده است. نوسانات سطح آب دریا درزمان نهشته شدن سازند داریان کمتر تحت عوامل درون حوضه‌ای بوده و بیشتر از تغییرات ناحیه‎ای به‎ویژه سکوی عربی پیروی کرده است.