تحلیل رخساره‌ای و محیط‌های رسوبی نهشته‌های کرتاسه بالایی شمال بندان (برش دغال)

برش مورد مطالعه در مجاورت روستای دغال در 100 کیلومتری جاده ارتباطی زابل به نهبندان جای گرفته است. این برش ستبرایی برابر با 55/57 متر دارد. مرز زیرین برش یاد شده به‌صورت ناپیوستگی با سنگ آذرین مشخص می شود و مرز بالایی در این منطقه نامشخص است. در این مطالعات برش یاد شده از دید سنگ‌شناسی به 4 واحد تقسیم شده است. نتایج حاصل از مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی و تحلیل ریزرخساره‌ها نشان می‌دهد که نهشته‌های یاد شده در 4 زیرمحیط لاگون، تپه‌های زیردریایی، کانال کشندی و دریای باز رسوب کرده‌اند که ستبرا و گستردگی زیرمحیط دریای باز در مقایسه با زیرمحیط‌های دیگر بیشتر است. مطالعه و بررسی ریزرخساره‌ها و زیرمحیط‌های سازنده آنها گواهی رسوب‎گذاری برش یاد شده در یک رمپ کربناتی از نوع همشیب است و نشان می‌دهد که در زمان کرتاسه پسین در محدوده مورد بررسی، دریایی به نسبت کم‌ژرفا وجود داشته است. وجود میکروفسیل‌هایی مانند orbitoides apiculata و omphalocyclus macroporus نشان‌دهنده سن مائستریشتین برای سنگ‎های این برش است.