تعیین خاستگاه سیال کانه ساز در کانسار کبالت قمصر با استفاده از میانبارهای سیال و ایزوتوپ‎‍‌های پایدار گوگرد و اکسیژن

کانسار کبالت قمصر در 26 کیلومتری جنوب کاشان، در بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه- دختر قرار گرفته است. واحدهای سنگی رخنمون‌ یافته در منطقه شامل آتشفشانی های ایوسن، نهشته‌های دریایی سازند قم و توده های نفوذی است. ترکیب توده های نفوذی منطقه، کوارتزدیوریت تا گرانودیوریت و همچنین میکرودیوریت پورفیری است که درون سنگ‌های آتشفشانی‌ ایوسن و سنگ‌آهک های سازند قم تزریق شده اند. تزریق این توده های نفوذی، موجب تبلور دوباره و دگرگونی در واحد های سازند قم شده و مجموعه ای از کانی های اسکارنی مانند گارنت، پیروکسن، خانواده اپیدوت، ترمولیت و اکتینولیت را پدید آورده است. سیمای این کانی سازی به‌شکل توده ای، رگه ای، برشی و پرکننده فضای خالی، افشان و رگچه ای بوده و در بخش های درون‌اسکارن و برون‌اسکارن رخ داده است. مگنتیت، کانه اصلی موجود در کانسار است که کبالتیت، کالکوپیریت و پیریت، آن را همراهی می کنند. بر پایه مطالعات ریزدماسنجی میانبار سیال روی گارنت و پیروکسن مرحله اسکارن پیشرونده و کوارتز مرحله دگرسانی پسرونده، در فاز پیشرونده دمای همگن‌شدگی 400 تا بیش از 600 درجه سانتی‌گراد و شوری 12 تا 20 درصد معادل وزنی نمک طعام و در فاز پسرونده دمای همگن‌شدگی در حدود 180 تا 200 درجه سانتی‌گراد، و شوری 8/5 تا 9/11 درصد معادل وزنی نمک طعام است. دماسنجی ایزوتوپی برای جفت کانی های پیریت و کالکوپیریت، دمای میان 241 تا 528 درجه سانتی‌گراد و برای جفت کانی‌های کوارتز و مگنتیت، دمای میان 441 تا 549 درجه سانتی‌گراد را ارایه می‌دهد. همچنین نسبت های ایزوتوپی گوگرد و اکسیژن، منشا سیال ماگمایی و گرمابی همراه با آمیختگی با سیال‌های حوضه ای را برای این کانی سازی پیشنهاد می دهد.