مطالعه‌روند افزایش خاک‌های شور اطراف دریاچه‌ارومیه با استفاده از GIS و RS

دریاچه ارومیه یکی از پیکره‌های آبی قدیمی و بسیار مهم ایران زمین است که امروزه به یک بحران زیست محیطی عظیم دچار شده است. مشابه آنچه که امروز برای دریاچه ارومیه اتفاق می‌افتد در فاصله‌ای نه چندان دور برای دریای آرال رخ داد و آن را به یک شوره‌زار تبدیل کرد و اثرات زیست محیطی مخربی به جای گذاشت. پسروی دریاچه ارومیه نیز عواقب زیست محیطی بسیاری دارد که یکی از آنها تخریب و شور شدن خاک‌ها است. در این پژوهش با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای لندست و به کمک علم سنجش از دور وgis، شوره‌زارهای اطراف دریاچه مورد بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب که ابتدا مناطق شور در داده‌های ماهواره‌ای تشخیص داده شده و سپس ترکیب‌های رنگی مورد نظر در نرم افزار envi تعریف شد و در نهایت پس از استخراج نقشه از تصاویر، تغییرات مساحت مورد بررسی قرار گرفت و اثرات زیست محیطی که در اثر افزایش شوره‌زارها اتفاق خواهد افتاد مطالعه شد. مطالعه تصاویر ماهوارهای لندست در یک دوره 13 ساله روند بسیار سریع افزایش اراضی شور را نشان می‌دهد آنچنان که در سال 1998، مساحت شوره‌زارها 516/28 کیلومترمربع و در سال 2011 به 411/744 کیلومترمربع افزایش یافته است، که این مقدار تقریباً 26 برابر سال 1998 است افزایش اراضی شور منجر به تخریب و از بین رفتن حاصلخیزی خاک شده و اگر این روند به همین ترتیب ادامه یابد می‌تواند منجر به خارج شدن اراضی حاصلخیز از عرصه‌ تولیدات کشاورزی شود.