استفاده از عناصر خاکی کمیاب و میانبارهای سیال در تعیین خاستگاه سیـال‌های سازنـده اسکارن پناه کوه، شمال باختر تفت، استان یـزد

اسکارن پناه کوه در 50 کیلومتری شمال باختر شهر تفت، در استان یزد قرار گرفته است. نفوذ استوک گرانودیوریتی پناه کوه در سنگ های آهکی- دولومیتی سازند جمال منجر به تشکیل اسکارن های کلسیمی و منیزیمی شده است. بررسی روندهای پراکندگی عناصر خاکی کمیاب در اسکارن ها و گارنت های سازنده آن نشان داد که نسبت هایeu/eu* و ce/ce*با افزایش میزان عناصر خاکی کمیاب افزایش می یابد. این موضوع نشان دهنده این است که سیال‌های سازنده اسکارن دارای خاستگاه ماگمایی بوده است. این در حالی است که نسبت (pr/yb)cn با افزایـش عناصر خاکی کمیاب تقریباً کاهـش می یابد که نشان می دهد، سیال‌های ماگمایی مشتق شده از گرانیتویید دارای مقادیر چشمگیری از عناصر خاکی کمیاب در طی شکل گیری اسکارن پناه کوه نبوده است. بر اساس داده های میانبارهای سیال در گارنت، دما و شوری سیال در مرحله پیش رونده به‌ترتیب از 308 تا 380 درجه سانتی گراد و 6/12 تا 8/23 درصد وزنی معادل نمک طعام تغییر می کند. میانبارهای سیال در کلسیت دارای دمای پایین تری است (oc280 > ) و شوری سیال‌ها به 5/3 درصد وزنی معادل نمک طعام می رسد. اختلاط و رقیق شدگی سیال‌های ماگمایی اولیه با سیال‌های خارجی (مانند سیال‌های جوی) منجر به کاهش دما و شوری سیال‌ها در آخرین مرحله شکل گیری اسکارن شده است. بنابراین داده های عناصر خاکی کمیاب و میانبارهای سیال بیانگر نقش چیره سیال ماگمایی در شکل گیری اسکارن پناه کوه است.