کانی شناسی و ژیوشیمی نهشته لاتریتی کمبلو، باختر دامغان، استان سمنان

نهشته لاتریتی کمبلو، در فاصله 80 کیلومتری باختر شهرستان دامغان، استان سمنان رخنمون دارد. این نهشته به شکل عدسی های چینه سان، در مرز بین سازند کربناتی الیکا (تریاس) و شیلی و ماسه سنگی سازند شمشک (ژوراسیک) توسعه و تکامل یافته است. مطالعات سنگ نگاری دلالت بر حضور بافت های کلومورفی، کلوفرمی، پورفیری دروغین و گرهکی درکانسنگ های این نهشته دارند. یافته های کانی شناسی نشان می دهند که کانسنگ ها دارای کانی های گوتیت، مگنتیت، هماتیت، دیاسپور، آناتاز، کایولینیت، بوهمیت و زیرکن هستند. با توجه به ترکیب کانی‎شناسی و وی‍ژگی‌های بافتی، این نهشته در یک محیط تقریباً احیایی نزدیک سطح ایجاد شده است. شاخص‌های ژیوشیمیایی مانند eu/eu* همراه با نسبت های ti/zr، nb/y، و al/ti پیشنهاد می کنند که نهشته کمبلو محصول دگرسانی و هوازدگی سنگ هایی با ترکیب تراکی آندزیت تا بازالت است. مقایسه روند تغییرات عناصر si، al و fe در یک نیمرخ انتخابی آشکار می کنند که تغییر در شیمی (ph) محلول های مسیول لاتریتی شدن و شدت زهکشی دو فاکتور اصلی درتشکیل این کانسنگ ها هستند. بررسی های ژیوشیمیایی نشان می دهند که توزیع عناصر جزیی در این نهشته تابع از عواملی مانند جذب سطحی، روبش توسط اکسیدها و هیدروکسیدهای فلزی، تثبیت در فازهای نوشکل و حضور در فازهای کانیایی مقاوم است. توزیع ناموزون reeها در نیمرخ مورد مطالعه دلالت بر منشا نابرجا برای این نهشته دارند. یافته های به‎دست آمده نشان از آن دارند که رس ها، آناتاز، زیرکن، گورسکسیت، زینوتایم و چورچیت میزبان احتمالی reeها در این نهشته هستند.