تلفیق دو روش متفاوت تداخل سنجی راداری بر پایه پراکنش‌کننده‌های دایمی به منظور ‏پایش فرونشست

نبود همبستگی مکانی و زمانی در تصاویر راداری در دسترس، استفاده از روش تداخل‌سنجی راداری سنتی را برای پایش جابه‌جایی سطح زمین محدود می‌کند. روش‌های تداخل‌سنجی ‏راداری برپایه پراکنش‌کننده‌های‌دایمی ارایه شده برای کاهش محدودیت‌های روش سنتی، به دلیل استفاده از تحلیل دامنه و مدل جا به‌جایی از پیش تعیین‌شده برای انتخاب پیکسل‌‍‌های ‏پراکنش‌کننده دایمی، نمی‌تواند جابه‌جایی را در مناطق برون‌شهری پایش کند. همچنین روش نوین تداخل‌سنجی راداری بر پایه پراکنش‌کننده‌های دایمی ‏‎(stamps)‎، که از تحلیل دامنه و ‏فاز بدون نیاز به دانش رفتار جابه‌جایی در مناطق غیر شهری برای انتخاب پیکسل‌های پراکنش‌کننده‌دایمی استفاده می‌کند، به علت نرخ بالای جابه‌جایی در برخی مناطق و نقض شرط ‏مورد نیاز مرحله بازیابی فاز (شرط نایکوییست) دچار خطاهای بزرگ بازیابی فاز شده و نرخ جابه‌جایی بسیار کمتر از واقعیت برآورد می‎‎کند. بنابراین در این پژوهش روشی برای پایش ‏جابه‌جایی در مناطق غیر شهری با نرخ جابه‌جایی بالا و رفتار به نسبت خطی و با استفاده از تصاویر راداری با توزیع زمانی نامناسب ارایه شد. این روش، گامی موثر در روش‌های پردازشی ‏پراکنش‌کننده‌های دایمی است که از مزایای روش‌های متفاوت تداخل‌سنجی راداری بر پایه پراکنش‌کننده‌های دایمی در انتخاب پیکسل‌های پراکنش‌کننده‌دایمی و بازیابی فاز استفاده ‏می‌کند. پیکسل‌های پراکنش‌کننده‌ دایمی بر پایه اطلاعات دامنه و استحکام فاز مطابق با الگوریتم ‏stamps‏ شناسایی می‌شوند که اثر اتمسفر و خطای مداری و جابه‌جایی با رفتار غیر خطی ‏با به‌کارگیری فیلتر در فضای زمان از هم جدا و از روی فاز آنها کم می‌شود. مرحله بازیابی فاز و برآورد سرعت جابه‌جایی خطی با استفاده از روش ‏lambda‏ و بدون در نظر گرفتن ‏شرط نایکوییست انجام می‌شود که این روش در برآورد مجهولات روشی بهینه و دارای سرعت بالای پردازشی است. روش پیشنهادی روی تصاویر ‏envisat asar‏ در جنوب ‏باختری دشت تهران برای پایش فرونشست و داده‌های شبیه‌سازی‌شده اجرا و نتایج دشت تهران با داده‌های ترازیابی دقیق اعتبار‌سنجی شد. نتایج به‌دست آمده موفقیت الگوریتم پیشنهادی ‏در برآورد نرخ جابه‌جایی با درستی بالا را به اثبات رساند‏‎.‎‏ ‏