معرفی روزن‌داران با پوسته آهکی هیالین و بررسی پراکنش آنها در رسوبات ساحلی ‏خلیج‌فارس (از بندر لنگه تا بندر بوشهر)‏

منطقه مورد مطالعه شامل بخشی از نوار شمالی ساحل خلیج‌فارس است که مسافتی در حدود 650 کیلومتر را دربرمی‌گیرد. خلیج فارس که دریایی حاشیه‌ای، نیمه بسته، کم ژرفا با آب ‏گرم و شور است، جریان آبی چرخشی دارد که در اثر اتلاف شدید آب از طریق تبخیر ایجاد شده و در سوی عکس عقربه‌های ساعت در طول سواحل ایران پیش می‌رود. ویژگی‌های ‏بوم‌شناختی خلیج فارس جامعه ریززیای ویژه‌ای را ایجاد کرده که در این پژوهش روزن‌داران هیالین بررسی شده‌اند. همزمان با نمونه‌برداری از رسوبات ساحلی، ویژگی‌های ‏فیزیکوشیمیایی آب نیز سنجیده و مشخص شد عامل فیزیکوشیمیایی موثر بر توسعه روزن‌داران، میزان اکسیژن محلول در آب است که فراوانی و تنوع آنها را کنترل می‌کند. به طور کلی ‏در بررسی‌های مربوط به روزن‌داران، 29 جنس و 35 گونه شناسایی شدند که بیشترین فراوانی مربوط به روزن‌داران دارای پوسته آهک هیالین است. نسبت جامعه زنده (بیوسنوز) به جامعه ‏غیرزنده (تافوسنوز) روزن‌داران ایستگاه‌های پژوهش شده ارتباط مستقیمی با میزان آلاینده‌های محیطی دارند. به گونه‌ای که هر چه میزان آلودگی‌ها افزایش یابد از شمار و تنوع جامعه ‏بیوسنوز موجودات کاسته شده و به تعداد جامعه تافوسنوز افزوده می‌شود. عامل تعیین کننده مهم دیگردر فراوانی روزن‌داران، ویژگی‌های رسوبی بستر است. چنانچه در بسترهای دانه‌ریز ‏فراوانی جوامع بیوسنوز و تافوسنوز بیشتر است ولی در صورت نبود و یا کم بودن آلاینده‌ها، در بسترهای دانه ریز (سیلتی – گلی) فراوانی صدف‌های دارای پروتوپلاسم به مراتب بیشتر از ‏دیگر مناطق است.‏