پادگانه‌های دریایی کربناتی جزیره قشم، نمادی از تغییرات سطح آب‏‎ ‎دریای خلیج فارس در ‏کواترنری

جزیره قشم، بزرگ‌ترین جزیره خلیج فارس در مجاورت تنگه هرمز قرار داشته و جزیی از واحد رسوبی- ساختاری زاگرس چین‌خورده است. واحد‌های چینه‌نگاری این جزیره، شامل ‏سری هرمز، سازند میشان، سازند آغاجاری و نهشته‌های کواترنری هستند. پادگانه‌های آهکی دریایی بخش مهمی از مجموعه رسوبات منتسب به کواترنری بوده که معرف تغییرات نسبی ‏سطح آب دریای خلیج فارس است. پادگانه‌های یادشده با یک ناپیوستگی زاویه‌دار بر روی نهشته‌های کهن‌تر، به‌ویژه سازند آغاجاری قرار می‌گیرند. این پادگانه‌ها در بخش‌های مختلف ‏یک رمپ درونی، شامل پهنه فراکشندی، پهنه میان‌کشندی، لاگون و سد به جای گذاشته شده‌اند. سن‌سنجی رادیوکربنی پادگانه‌های دریایی جزیره قشم با ارتفاعات مختلف، سن محدوده ‏زمانی پلیستوسن پسین تا هلوسن را نشان داده است. با توجه به تعیین سن صورت گرفته، آهنگ بالاآمدگی جزیره قشم در طول کواترنری در حدود 22/0 میلی‌متر در سال است.‏‎ ‎بیشتر ‏تغییرات جزیره قشم در اواخر دوره میان یخچالی با مراحل ایزوتوپی ‏‎5e‏ و ‏‎5c‏ اقیانوس‌ها منطبق بوده است‎.‎‏ میزان تغییرات ظاهری سطح آب دریای خلیج فارس 125/0 – میلی‌متر در ‏سال، در طول کواترنری بوده است. ‏