چینه‌نگاری سکانسی سازندهای پادها و بهرام در برش باغین (باختر کرمان) بر اساس ‏رخساره‌های سنگی و کنودونتی ‏

توالی‌های رسوبی آواری و کربناتی سازندهای پادها و بهرام به ترتیب به سن ژیوتین پسین- فراسنین پسین و با مجموعه 126 متر در ناحیه باغین، شهرستان کرمان، در ایران مرکزی به ‏صورت همشیب و تدریجی بر روی یگدیگر قرار دارند.‏‎ ‎رخساره‌های آواری آن از شیل و ماسه‌سنگ تشکیل شده که در یک محیط ساحلی نهشته شده‌اند. سنگ‌های کربناتی آن شامل ‏دولومیت و سنگ‌آهک بوده و دربردارنده رخساره‌های پهنه کشندی (جزر و مدی)، لاگون، سد و دریای باز می‌باشد. براساس مجموعه کنودونت‌ها و براکیوپودهای شناسایی شده، سن ‏ژیوتین پسین- فرازنین پسین برای برش مورد مطالعه تعیین شده است. نتایج حاصل از مطالعات سنگ‌نگاری نشان می‌دهد که این رسوبات در یک سکوی (پلاتفرم) کربناتی کم‌ژرفا از ‏نوع رمپ نهشته شده‌اند.‏‎ ‎بررسی چینه‌نگاری سازند بهرام در منطقه مورد مطالعه به شناسایی 3 سکانس رسوبی رده سوم انجامیده است که این سکانس‌ها با توجه به ریز رخساره‌ها و ‏کنودونت‌ها شامل موارد زیر است. نخستین سکانس با پیشروی در قاعده ‏lower falsiovalis-upper falsiovalis zone‏ آغاز می‌شود ‏‎(tst)‎، با ادامه پیشروی، به بیشینه سطح غرقابی ‏‎(mfs)‎‏ که رخساره باندستون مرجانی‏‎ ‎در محیط سد است، می‌رسد و سپس توسط پاراسکانس‌های ‏hst‏ مربوطه دنبال می‌شود. دومین سکانس از ‏transitans-punctata zone‎‏ آغاز ‏می‌شود و سرانجام، پاراسکانس‌هایtst ‎‏ با رخساره اایید گرینستون (در محیط سد)، به بیشینه سطح غرقابی‏‎(mfs) ‎‏ در ‏lower rhenana zone‎‏ رسیده و پایان‎ ‎می‌یابد و توسط ‏پاراسکانس‌های ‏hst‏ دنبال می‌شود. سومین سکانس رسوبی در قاعده ‏upper rhenana -?linguiformis zone‎‏ آغاز می‌شود، بیشترین سطح غرقابی‏‎ (mfs) ‎آن در میانه‌های ‏upper ‎rhenana -?linguiformis zone‎‏ است و با رخساره اسپیکولیت وکستون (در محیط دریای باز) مشخص می‌شود‎,‎و توسط پاراسکانس‌های ‏hst‏ دنبال می‌شود. این سکانس‌ها به وسیله ‏مرزهای سکانسی از نوع ‏sb2‎‏ و‏sb1 ‎‏ محدود می‌شوند. ‏