ویژگی‎های زمین‎‏‌شناسی و ژیوشیمی کانسار مولیبدن پورفیری سیه‌کمر ‏ ‏(باختر میانه، شمال باختر ایران)‏

کانسار مولیبدن سیه‎کمر یک سامانه مولیبدن پورفیری است که در تازه‎ترین پژوهش نگارنده در شمال باختر ایران کشف شده، برای اولین بار در این نوشتار گزارش گردیدهو سامانه ‏کانسارسازی آن، بر پایه داده‏‎های زمین‌شناسی و ژیوشیمیایی، شواهد کانی‌سازی و میانبارهای سیال، توصیف و بحث شده است. استوک کوارتزمونزونیت پورفیری که به سری ماگمایی ‏کالک‎آلکالن با پتاسیم بالا تعلق دارد و بر پایه داده‌های ژیوشیمی و از دید محیط زمین‎ساختی، از نوع گرانیت‌های پس از برخوردی است، سنگ مادر کانی‎سازی این سامانه به‎شمار ‏می‎آید. با توجه به جایگیری توده‎های نفوذی مولد در منطقه، کانی‌سازی مولیبدن پس از ایوسن، در حدود دوره الیگوسن رخ داده و احتمالاً فرایند کانی‎سازی در مرحله آخر جایگزینی ‏ماگما صورت گرفته است. محلول گرمابی فلززای آن، بر پایه داده‏‎های دماسنجی و شوری میانبارهای سیال، شوری کم و دمای همگن‏‎شدگی متوسط داشته است. همچنین، با توجه به نوع ‏سنگ میزبان، دگرسانی‎های همراه و دیگر شواهد، ویژگی های کانی‌سازی کانسار مولیبدن سیه‌کمر قابل مقایسه با کانسارهای مولیبدن نوع کوارتزمونزونیتی است. در مدت فرایندهای ‏زمین‎ساختی، سیال گرمابی کانه‎دار در امتداد پهنه‌های ضعف و ساختارهای گسلی مناسب بالا آمده، به درون درز و شکاف سنگ‏‎های پیرامون نفوذ کرده و با تغییر یافتن شرایط فیزیکی- ‏شیمیایی محیط و تاثیر عوامل دیگر، در پایان کانسار مولیبدن سیه‎کمر تشکیل شده است.‏