>
Fa   |   Ar   |   En
   پترولوژی و ژیوشیمی پریدوتیت‌های کمپلکس افیولیتی فنوج- مسکوتان، مکران، جنوب ‏‏‌خاوری ایران  
   
نویسنده مسلم‌پور محمدالیاس ,خلعت‌بری جعفری مرتضی ,موریشیتا توموآکی ,قادری مجید
منبع علوم زمين - 1392 - دوره : 22 - شماره : 87 - صفحه:181 -196
چکیده    توالی گوشته‌ای رخنمون‌یافته در باختر محدوده فنوج- مسکوتان، دربردارنده لرزولیت و هارزبورژیت کلینوپیروکسن‌دار با بافت پورفیروکلاستیک، لرزولیت ریزبلور با کانی‌های ‏نوظهور، عدسی‌های پراکنده کرومیتیت و نفوذی های گابرویی قطع‌کننده است. بررسی‌های سنگ‌نگاری و داده‌های مایکروپروب، شواهدی از فعل و انفعالات پریدوتیت/مذاب، ‏فرایندهای پس از ذوب و فعل و انفعالات ساب‌سالیدوس را نشان می‌دهند که با ظهور دو نسل پیروکسن- الیوین دگرشکل و اولیه و پیروکسن- الیوین- آمفیبول نوظهور و ریزبلور ‏تجلی یافته است. کانی‌های نسل دوم به‌صورت میانبار، بینابینی و ریزبلور تشکیل شده‌اند. این دو نسل از کانی‌ها، ویژگی‌های ژیوشیمیایی کاملاً متمایز دارند، به‌گونه‌ای‌که کانی‌های ‏نسل اول، قابل مقایسه با پریدوتیت‌های پشته‌های میان‌اقیانوسی و کانی‌های نسل دوم، ویژگی‌هایی متمایل به محیط‌های فرافرورانش را نشان می دهند. بنابراین ترکیب شیمیایی ‏کانی‌های نسل‌های مختلف، نشان از سنگ‌زایی متفاوت سنگ‌های اولترامافیک کمپلکس افیولیتی فنوج- مسکوتان دارد. تفسیر داده‌های شیمیایی از سنگ کل نشان می‌دهد که این ‏سنگ‌ها منبع گوشته‌ای از نوع مورب تهی‌شده دارند که 5 تا 15 درصد ذوب بخشی را تحمل کرده‌اند. بررسی الگوهای عناصر خاکی کمیاب بهنجارشده با مقادیر کندریت و ‏مقایسه آنها با الگوهای گوشته‌ای از نوع مورب تهی‌شده ‏‎(dmm)‎، نشانگر غنی‌شدگی ‏lree‏ و ‏hree‏ نسبت به ‏mree‏ و ارایه الگوهای ‏u‏ شکل است، بنابراین پریدوتیت‌های ‏کمپلکس افیولیتی فنوج- مسکوتان، تحول چندمرحله‌ای را تجربه کرده‌اند و ویژگی‌هایی از محیط آبیسال تا پهنه فرافرورانش نشان می‌دهند. می‌توان گفت که گذر از محیط ‏آبیسال به‌سمت فرافرورانش متاثر از سیال‌های برخاسته از صفحه فرورونده بوده است. ‏
کلیدواژه مکران‏ ,نیوتتیس ,پریدوتیت ,مورب ,توالی گوشته‌ای ,فرافرورانش ,آبیسال ,Makran ,Neo-Tethys‎ ,Peridotite‎ ,MORB‎ ,Mantle section‎ ,Supra-subduction zone (SSZ)‎ ,Abyssal
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشجوی دکترا، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران, ایران, سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور, ایران, علوم مرزی, دانشیار، سازمان علوم مرزی، دانشگاه کانازاوا، کانازاوا، ژاپن ‏, ژاپن, دانشگاه تربیت مدرس, دانشیار، گروه زمین‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved