زیست‌چینه‌نگاری و بوم‌شناسی دیرینه نهشته های مایستریشتین (سازندهای تاربور و گورپی) ‏در ناحیه گردبیشه (جنوب بروجن)‏

برای بررسی زیست‌چینه‌نگاری و پالیواکولوژی نهشته های مایستریشتین (سازندهای تاربور و گورپی) در زاگرس مرتفع برش چینه‌شناسی گردبیشه در جنوب شهرستان بروجن انتخاب شد. ‏نهشته‌های سازند تاربور در این ناحیه به طور چیره از سنگ‌های کربناتی و آواری تشکیل شده‌اند که به صورت هم‌شیب در زیر سازند گورپی قرار می‌گیرند. مرز زیرین این سازند با واحد ‏آواری سرخ رنگ زیرین نیز به صورت هم‌شیب است. سازند گورپی متشکل از مارن است و با سطح تماس فرسایشی و هم‌شیب در زیر سازند دولومیتی شهبازان قرار می‌گیرد. داده‌های ‏زیست‌چینه‌نگاری بر پایه مجموعه‌های روزن‌بران کف‌زی و پلانکتونیک و نمونه‌های ماکروفسیلی رودیستی بیانگر سن مایستریشتین پسین برای توالی مورد مطالعه است. دو زیست‌زون ‏تشخیص داده شده در نهشته های مایستریشتین عبارتند از: ‏omphalocyclus-loftusia assemblage zone‏ و ‏contusotruncana contusa-recemiguembelina fructicosa zone‏. به ‏طور کلی شرایط مساعد زیستی برای ایجاد تنوع، فراوانی و افزایش در اندازه برخی از انواع فسیلی همچون لوفتوزیا و در برابر آن شرایط نامساعد و نبود برخی انواع دیگر همچون ‏اُربیتوییدس و لپیداُربیتوییدس در این منطقه را می‌توان به بالا‌رفتن سطح مواد غذایی و ورود رسوبات سیلیسی- آواری ناشی از تزریق رودخانه‌ای و رواناب‌های سطحی و به دنبال آن ایجاد ‏شرایط یوتروفیک در حوضه نسبت داد.‏