بررسی ساز وکار دگرریختی و ریزساخت‌های مربوط به آن در سنگ‌های میلونیتی بازیک ‏شمال باختر ارومیه‏

در شمال خاور سرو مجموعه‌های گسترده‌ای از گرانیتویید و گابروهای میلونیتی وجود دارد که در مطالعات پیشین (حقی‌پور و آقانباتی، 1367) از آنها به عنوان گنایس و ‏دگرگونه‌های پرکامبرین یاد شده است. در واقع این سنگ‌ها توده‌های آذرین اسیدی و بازیکی هستند که در اثر فعالیت نیروهای برشی منطقه تحت تاثیر دگرریختی و ‏دگرگونی دینامیک قرار گرفته‌اند (محمدیها، 1379 و محمدی ترک آباد، 1380). سنگ‌های میلونیتی بازیک منطقه که در این نوشتار به آن پرداخته شده است، از لحاظ ‏کانی‌شناسی ساده بوده و به طور عمده از پلاژیوکلاز، هورنبلند، اکتینولیت، کلریت، اپیدوت و به ندرت بقایایی از پیروکسن‌های اولیه تشکیل شده‌اند که اغلب توسط ‏آمفیبول جایگزین گردیده‌اند. بلورهای فلدسپات‌ در بیشتر مقاطع به اپیدوت، پلاژیوکلازهای ثانویه (دارای سدیم بیشتر) و تا حدودی سریسیت تبدیل شده‌اند. در این ‏منطقه مجموعه‌های گابرو که به صورت کلاست و به شکل عدسی از دگرشکلی ناشی از نیروهای دینامیکی در پهنه‌‌های برشی در امان مانده‌اند نیز دیده می‌شوند. ‏سازوکار‌های دگرریختی مانند جریان کاتاکلاستیک، شکستگی‌های ریز، جا دررفتگی خزشی (‏dislocation creep‏)، بازیـافت (‏recovery‏)، تبلورمجدد، خزش انتشاری ‏‏(‏diffusion creep‏)، لغزش مرزدانه‌ها (‏grain boundary sliding‏) و انحلال فشارشی در اثر نیروهای برشی بر سنگ‌های منطقه اعمال شده که در نتیجه آن بافت و ‏ساخت‌هایی مانند برگوارگی، خطوارگی، خاموشی موجی، پورفیروکلاست‌هایی با ساخت هسته ـ پوش (‏core-mantle structure‏)، شکستگی‌های ریز هم‌سو و ناهم‌سو ‏با برش، ماکل‌های مکانیکی، میکاهای ماهی شکل، ساخت‌های تفریق یافته نواری و کینک شدگی برگوارگی‌ها در این سنگ‌ها ایجاد شده است. شواهد گویای آن ‏است که این سنگ‌ها در یک پهنه برشی تغییر شکل دینامیک یافته‌اند.‏