تحلیل سری زمانی فرونشست هشتگرد با استفاده از روش تداخل‌سنجی راداری ‏و سامانه موقعیت‌یابی جهانی

در این مقاله برای نخستین بار در ایران، به منظور ارزیابی قابلیت روش تداخل‌سنجی راداری (‏insar‏) از مقایسه همزمان مشاهدات سامانه موقعیت‌یابی جهانی (‏gps‏) و داده‌های راداری ‏در دشت هشتگرد که به علت استخراج نامناسب آب‌های زیرزمینی تحت‌تاثیر فرونشست است، استفاده شد. به‌منظور تحلیل سری زمانی جابه‌جایی سطح زمین، الگوریتم خط مبنای کوتاه ‏موسوم به ‏sbas‏ به‌کار گرفته شد. تحلیل سری زمانی فرونشست، با استفاده از 6 تداخل‌نگاشت(اینترفروگرام) محاسبه شده از 4 تصویر راداری ماهواره ‏envisat asar‏ در بازه ‏زمانی 4 ماه در سال 2008 انجام شد. یک عامل نرم‌کنندگی بهینه که نوفه ناشی از اتمسفر، خطای بازیابی فاز و اثرات مداری را کاهش می‌دهد و در عین حال تغییر شکل‌های غیرخطی را ‏حفظ می‌کند، به حل کمترین مربعات اضافه شد. نتایج تحلیل سری زمانی نشان می‌داد که منطقه به طور پیوسته در حال نشست است. نقشه سرعت میانگین تغییر شکل در راستای خط دید ‏ماهواره که از تحلیل سری زمانی به‌دست آمده، آهنگ قابل توجه فرونشست را 47 میلی‌متر در ماه نشان داد. به منظور ارزیابی نتایج سری زمانی تداخل‌سنجی راداری، یک شبکه متراکم ‏gps‏ متشکل از 18 ایستگاه در منطقه طراحی شد. در مکان‌یابی ایستگاه‌ها از الگوی مکانی فرونشست حاصل از تداخل‌نگاشت محاسبه شده از داده‌‌های 2004-2003 و بررسی‌های میدانی ‏استفاده شد. ایستگاه‌های ‏gps‏ همزمان با داده‌های راداری اقدام به جمع‌آوری و ثبت داده‌های خام کردند. سپس با استفاده از پردازش مشاهدات صورت گرفته، میزان جابه‌جایی افقی و ‏قایم ایستگاه‌ها محاسبه شد. سری زمانی حاصل شده از دو روش تداخل‌سنجی راداری و ‏gps، با یکدیگر مقایسه شدند. مقایسه نتایج به‌دست آمده، سازگاری بسیار بالای تداخل‌سنجی ‏راداری و روش ژیودتیک را ارایه داد که نشان‌دهنده عملکرد بالای روش تداخل‌سنجی راداری است. ‏‎ ‎