ژیوشیمی و سنگ‌زایی سنگ‌های آتشفشانی و نیمه‌آتشفشانی نیوژن منطقه راوه در کمربند ‏ماگمایی ارومیه - دختر (ایران مرکزی)‏

سنگ‌های آتشفشانی منطقه راوه با سن میوسن تا پلیوسن در امتداد کمربند ماگمایی ارومیه - دختر شمالی رخنمون یافته‌اند. سنگ‌های آتشفشانی نیوژن در این ناحیه به طور هم‌شیب بر ‏روی سازند سرخ بالایی جای گرفته‌اند. دو فاز آتشفشانی بازی تا حدواسط (فاز یکم ‏ngv1‎‏) و حدواسط تا نزدیک به اسیدی (فاز دوم ‏ngv2‎‏) مراحل اصلی فوران هستند. در فاز اول ‏فوران، مواد آتشفشانی از نوع گدازه‌های آندزیت بازالتی تا آندزیتی و سنگ‌های آذرآواری وابسته و در فاز دوم، فوران سنگ‌های آندزیتی تا نزدیک به داسیتی با ساختار گنبدی دیده ‏می‌شوند. با توجه به داده‌های ژیوشیمیایی، این نمونه‌ها سرشت ماگمایی را به سمت سری کلسیمی- قلیایی نشان می‌دهند. الگوهای عناصر جزیی و خاکی کمیاب، یک غنی‌شدگی را در ‏عناصر ‏lree‏ نسبت به ‏hree، تهی‌شدگی در ‏nb‏ و ‏ti‏ و همین طور نسبت‌های بالای ‏th/yb‏ و ‏th/nb‏ را در مقایسه با بازالت‌های پشته میان اقیانوسی و بازالت‌های درون صفحه‌ای ‏نشان می‌دهند. شواهد سنگ‌شناختی مطالعه حاضر گویای آن است که ماگمای مادر سنگ‌های آتشفشانی راوه، با ترکیب کلسیمی- قلیایی، از یک منشا گوشته‌ای متاسوماتیزه، با تاثیر ‏سیال‌های و رسوبات حاصل از صفحه فرورانش، تشکیل یافته است. پس از برخورد صفحه عربی به بلوک ایران مرکزی در نیوژن، از جمله حوضه‌های محلی کششی در اوایل میوسن، ‏تحت تاثیر سامانه‌های گسلی تراکششی تشکیل شده‌اند که به مدد دایک‌های تغذیه‌کننده، موجب فوران‌های آتشفشانی در منطقه تا اوایل پلیوسن شده‌اند. ‏