تهیه نقشه دگرسانی در محدوده ذخیره مس پورفیری سریدون با استفاده از تلفیق مطالعات طیفی فرو سرخ (به‌روش PIMA)، تصاویر ماهواره ای ASTER و تجزیه XRD

ذخیره مس پورفیری سریدون در 3 کیلومتری شمال خاور معدن سرچشمه قرار دارد. شناسایی دگرسانی‌های منطقه، با استفاده از تجزیه 145 نمونه با دستگاه pima و پردازش تصاویر ماهواره‎ای aster صورت گرفت و نتایج با تجزیه 22 نمونه به‎روش xrd، مطالعات سنگ‎نگاری و مشاهدات صحرایی کنترل شد. بر اساس مطالعات pima در این منطقه، لیتوکپ با مجموعه کانی‎های دگرسانی آرژیلیک پیشرفته مشخص می‌شود. این دگرسانی در ترازهای مکان‌نگاری بالا و حاشیه نقاط ارتفاعی دیده می‎شود. با وجود گسترش چشمگیر، شدت دگرسانی متغیر و نشانگر توسعه لکه‌ای و به‌احتمال، فرسایش بخشی از آن است. ویژگی‎های طیفی پیروفیلیت به‎عنوان مقیاس شدت این دگرسانی مورد استفاده قرار گرفت. دگرسانی فیلیک بیشتر در بخش مرکزی ناحیه دیده می‌شود. مجموعه کانی‎های این دگرسانی در تمام سطوح مکان‌نگاری حضور دارد و در برخی مناطق تحت تاثیر دگرسانی آرژیلیک پیشرفته قرار گرفته است. گسترش دگرسانی آرژیلیک متوسط در حاشیه دگرسانی‌های فیلیک و آرژیلیک پیشرفته است. چنین مجموعه‌ای می‎تواند مربوط به فرایندهای برون‌زاد یا سیال‌های گرمابی دما پایین باشد. تعیین محدوده دگرسانی پروپیلیتیک با استفاده از تصاویر ماهواره ای و سنگ‌نگاری انجام شد. بررسی نتایج تجزیه نمونه‎های سنگی pima به روش icp-ms و مقایسه آن با چند سیستم پورفیری (شامل ذخایر دره زار، آبدر و چاه فیروزه) در منطقه شمال باختری کمربند کانسارهای پورفیری کرمان نشان می‌دهد که گسترش دگرسانی آرژیلیک پیشرفته در سطح، می‌تواند به این مفهوم باشد که در سیستم پورفیری سریدون فرسایش سنگ‌های روپوش نسبت به دیگر سیستم های پورفیری، کمتر بوده است. این مطالعات لزوم بررسی سیستم‌های دگرسانی با مقادیر کم مس و مولیبدن و با مجموعه کانی‎های دگرسانی آرژیلیک پیشرفته را محرز می‌کند.