کاهش اثر بخار آب جو بر روی محصولات تداخل‌سنجی راداری به کمک داده‌های MERIS-FR و GPS (مطالعه موردی: فرونشست دشت مشهد)

تداخل‌سنجی راداری از روش‌های شناخته شده سنجش از دور است که کاربردهای آشکاری در مطالعه جابه‌جایی‌های سطحی زمین دارد. جو، بر خلاف دیگر عوامل تاثیرگذار بر روی اندازه‌گیری‌های تداخل‌سنجی راداری, رفتاری غیر قابل پیش‌بینی و نسبتاً پیچیده دارد که بسته به شرایط مختلف زمان‌های تصویربرداری، نتایج را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این تحقیق مدلی با توجه به جنس خطا برای کاهش اثر جو، برای فرونشست زمین در استان خراسان مطالعه شده است. در این مدل، از داده‌های تمام تفکیک (fr) سنجنده meris برای برآورد اثر بخار آب و داده‌های سینوپتیک هواشناسی برای کاهش اثر فشار استفاد شده است. همچنین اثر قطرات آب و ابر نیز در این مدل در نظر گرفته شده است. برای تداخل‌نمای مورد استفاده میزان خطای حاصل از انتشار خطاها برای مدل، برابر 6/7 میلی متر برآورد شده است. از سوی دیگر، مقایسه نتایج حاصل از تداخل‌سنجی و داده‌های نقطه‌ای gps، تغییر میزان rmse از مقدار بیش از 9 میلی متر پیش از تصحیح به حدود 2 میلی متر پس از تصحیح را نشان داده‌ است.