تحلیل رخساره و تفسیر محیطی اثرفسیل های پلانولیتس و پالیوفیکوس از رسوبات پالیوزوییک ایران میانی

در این مطالعه بخش شیلی سازند لالون، بخش پنج سازند میلا و سازندهای شیرگشت و جیرود در زیر پهنه‌های ایران مرکزی و البرز از پهنه ایران میانی، برای تفکیک دو اثرجنس پالیوفیکوس و پلانولیتس بررسی شدند. هر کدام از این واحدها، حاوی مجموعه اثر فسیل های متنوعی است که دو اثرجنس پالیوفیکوس و پلانولیتس از فراوان‌ترین آنهاست. در مطالعه حاضر، ضمن بحث ایکنوتاکسونومی اثرجنس‌های پلانولیتس و پالیوفیکوس، تلاش شد تا معیارهای شناسایی این دو اثرجنس بیان شده و مشکلات احتمالی موجود در تشخیص آنها ارزیابی شوند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که ویژگی های ساختاری پالیوفیکوس دلالت بر پرشدگی غیرفعال یک سیستم حفره ای باز ساخته شده توسط جانداران شکارچی یا معلق‌خوار است، درحالی‌که ویژگی های پلانولیتس نشان‌دهنده پس ریزی رسوب در یک حفره موقتی ساخته شده به‌وسیله جانداران متحرک تغذیه‌کننده از رسوب است. پلانولیتس، حفاری بدون آستر است که پرشدگی حفره‌ها، با ویژگی های متفاوت بافتی با رسوب سنگ میزبان است؛ در حالی‌که پالیوفیکوس حفره‌های آستردار پرشده با رسوبات همسان با رسوب اطراف است. همچنین، مجموعه پالیوفیکوس نشان‌دهنده گسترش مجموعه جانداران فرصت طلب با استراتژی انتخابی r ((r-selected در شرایط محیطی ناپایدار است؛ در حالی‌که مجموعه پلانولیتس دلالت بر گستـرش مجموعه جانــداران کف‌زی (بنتیک) با استراتژی انتخابی k (k-selected) در شرایط پایدار و آرام محیطی می‌باشد. اثرگونه های تشخیص داده شده پلانولیتس شامل p. montanus ، p. terraenovae ، p. annularis و beverleyensis p. و اثرگونه های پالیوفیکوس شامل p. heberti، p. tubularis، p. striatus و p. sulcatus هستند.