ارزیابی توان هیدروکربن زایی سازند گدوان در میدان پارس جنوبی با استفاده از روش LogR

امروزه، ارزیابی توان هیدروکربن زایی سازندها با استفاده از روش ?logr (روشی براساس جدایی بین نمودارهای درون‌چاهی تخلخل(dt / cnl / rhob) ) و نمودار درون‎چاهی مقاومت ویژه (rt) به‌عنوان روشی مناسب در بسیاری از چاه های هیدروکربنی در جهان به کار برده می شود. آغاز این روش ها که در سال های 1980 مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت براساس تاثیرات لایه های دارای مواد آلی برروی نمودارهای درون‌چاهی بود. passey et al. (1990) روشی را برای پیش‌بینی غنی‌شدگی ماده آلی در سنگ های مادر ارایه کردند که دارای دقت بالا و قابلیت بررسی محدوده وسیعی از درجه بلوغ بود. اساس این روش از برهم‌نهی نمودارهای درون‌چاهی تخلخل(صوتی، نوترون، چگالی) مقیاس‌بندی شده برروی نمودار درون‌چاهی مقاومت ویژه و تعیین مقدار جدایی بین این دو نمودار و محاسبه مقدار کل کربن آلی toc و s2 است. با استفاده از این روش می توان در مراحل اکتشاف و تولید، ارزیابی نسبی مناسبی از سازندها را بدون تهیه نمونه به‌دست آورد. در این مطالعه، مناطق دارای غنی‌شدگی ماده آلی سازند گدوان در چاه sp-a واقع در ناحیه پارس جنوبی با استفاده از روش ?logr تعیین شده است و برای چاه sp-a نتایج حاصل از این بررسی با داده های مربوط به تجزیه پیرولیز راک اول نمونه های مغزه مقایسه شده اند که ارتباط خوبی نشان می‌دهند.