کاربرد زمین‌دما- فشارسنج‌های کلینوپیروکسنی بر روی سنگ‌های گابرو/دیوریتی همراه با استوک گرانیتوییدی گودحوض (سیاه کوه)، بافت، کرمان

توده گرانیتوییدی گودحوض به سن ژوراسیک پیشین (حدود 180 میلیون سال پیش) به‌طور عمده متشکل از یک بخش دیوریتی- گرانودیوریتی (دیوریت، کوارتز دیوریت- مونزونیت، کوارتز مونزونیت و گرانودیوریت) به همراه یک بخش کوچک گرانیتی (گرانیت، آلکالی فلدسپارگرانیت، آپلیت و پگماتیت) است که با یک بخش کوچک پیشرس گابرویی همراهی می ‌شود. این توده در جنوب نوار دگرگونی سنندج- سیرجان در جنوب خاور ایران در منطقه دهسرد بافت در استان کرمان، به شکل یک استوک گرانیتوییدی بیضوی در سنگ ‌های دگرگونی پالئوزوییک بالایی و سنگ ‌های آذرین- رسوبی تریاس نفوذ کرده است. توالی سنگی ژوراسیک متشکل از شیل، ماسه‌ سنگ و کنگلومرا و آهک‌ های کرتاسه زیرین بر روی توالی تریاس قرار گرفته ‌اند و هیچ اثری از نفوذ توده در آن ها وجود ندارد. بافت کلی توده گرانیتوییدی از نوع دانه‌ ای ناخودشکل متوسط تا درشت‌ دانه است ولی در نمونه ‌های گرانیتی- آلکالی گرانیتی، بافت ‌های میکروگرانوفیری، پرتیتی، میکروگرافیکی و میرمکیتی نیز دیده می ‌شود. کانی ‌های اصلی سازنده این سنگ ‌ها در نمونه‌ های گابرو/دیوریتی شامل الیوین، کلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن، آمفیبول، بیوتیت و پلاژیوکلاز و در نمونه‌ های گرانودیوریتی- گرانیتی شامل، آمفیبول، بیوتیت، پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار و کوارتز هستند. از کانی‌ های فرعی نیز می‌ توان به زیرکن، آپاتیت، کانی‌ های کدر (اپک) و اسفن و از کانی ‌های ثانویه می‌ توان به ترمولیت-اکتینولیت، کلریت، اپیدوت، کلسیت، سریسیت و کانی ‌های رسی اشاره کرد. از شیمی کلینوپیروکسن به عنوان سازنده اصلی نمونه‌ های گابرو/دیوریتی برای بررسی ماهیت و محیط زمین ‌ساختی تشکیل ماگما و شرایط فیزیکوشیمیایی تبلور (دما، فشار و فوگاسیته اکسیژن) در سنگ ‌های مافیک- حدواسط توده استفاده شده است. کلینوپیروکسن ‌های این سنگ‌ ها از نوع کلسیک با ترکیب دیوپسید- اوژیت- سالیت و متعلق به سری ماگمایی کالکوآلکالن نوع i مناطق فرورانش هستند. برآوردهای دما-فشارسنجی براساس زمین‌دما-فشارسنج‌ های مختلف کلینوپیروکسنی بیانگر دماهای 800 تا 1300 درجه سانتی ‌گراد در فشارهای 4 تا 12 کیلوبار منطبق بر فشارهای اعماق 16 تا 50 کیلومتری برای تبلور این کانی در شرایط فوگاسیته متوسط تا بالای اکسیژن در اعماق 50  تا 16 کیلومتری در پوسته زیرین تا میانی است.

application of clinopyroxene geothermobarometers on the gabbro/dioritic rocks associated with the gowd-e-howz (siah-kuh) granitoid stock, baft, kerman

the lower jurassic (≈180 ma) granitoid body of the gowd-e-howz (siah-kuh) is mainly consists of a diorite-granodiorite part (diorite, quartz diorite, monzonite, quartz monzonite and granodiorite), and a smaller granite part (granite. alkali feldspar granite, aplite, and pegmatite), which is associated with an early-intruded small gabbroic part. this intrusion body is located in the south part of the sanandaj-sirjan metamorphic belt, southeast of iran in dehsard area, baft, kerman province. this massif as an ellipsoidal granitoid stock has intruded in the upper paleozoic metamorphic and triassic igneous-sedimentary rocks. the jurassic rock units mainly consist of shale, sandstone and conglomerate, and lower cretaceous limestones covered the triassic sequence and there is no evidence of magma intrusion in them. the overall texture of the granitoid rocks is medium to coarse-grained anhedral granular, but microgranophiric, perthitic, micrographic and myrmekitic textures can also be seen in the granite-alkali granite samples. the main minerals of these rocks include olivine, clinopyroxene, orthopyroxene, amphibole, biotite, and plagioclase, in gabbro/diorites and include amphibole, biotite, plagioclase, alkali feldspar, and quartz in granodiorite-granite samples. minor and secondary minerals include zircon, apatite, opaque, sphene, and tremolite-actinolite, chlorite, epidote, calcite, sericite, and clays respectively. clinopyroxene chemistry has been used as the main constituent of gabbro/diorite rocks to investigate the nature of magma, tectonic setting, and physicochemical conditions of crystallization (t, p, fo2) in mafic-intermediate rocks of this body. the clinopyroxenes of these rocks are of calcic diopside-augite-salite type and belong to the i-type calc-alkaline magmatic series of subduction zones. temperature and pressure estimations based on different single clinopyroxene thermobarometers indicate temperatures of 800 to 1300 ºc at pressures of ≈4 to ≈12 kbar corresponding to pressures equivalent to the depths of 16 to 50 kilometers for the crystallization of this mineral under the medium to high oxygen fugacity in the lower (≈40-50 km) to middle (≈14-16 km) continental crust.