بررسی روند تحولات تکتونیکی-رسوبی مرتبط با دیاپیر نمکی هندون (ناحیه بندرعباس) با استفاده از سکانس‌های هالوکینتیکی در رخنمون‌های سطحی

سامانه‌های رسوبی مرتبط با دیاپیرهای نمکی آزمایشگاه‌های طبیعی هستند که بررسی چینه‌های مرتبط با فعالیت نمک را براساس داده‌های زیرسطحی و به‌ویژه داده‌های سطحی فراهم می‌نمایند. در این سامانه‌ها، چینه‌های رشدی هالوکینتیکی، تغییرات ضخامتی و رخساره‌ای را به صورت برش‌های هالوکینتیکی، اشکال هندسی گوه‌ای و هوک و همچنین پهنه‌های دیاژنتیکی متنوع نشان می‌دهند. بدین جهت، دیاپیر نمکی هندون به عنوان یک دیاپیر غیرفعال در ناحیه بندرعباس برای این مطالعه انتخاب شد. رخنمون‌های سطحی عالی که پیرامون این دیاپیر نمکی وجود دارد امکان بررسی‌های جزئی‌تر تکتونیکی-رسوبی و تقابل نمک-رسوب را فراهم می‌نماید که می‌تواند همچون یک مدل آنالوگ در سایر پژوهش‌های سطحی و زیرسطحی اکتشافات هیدروکربوری حوضه زاگرس که شرایط رسوبگذاری مشابهی دارند، مورد استفاده قرار گیرد. چینه‌نگاری رسوبات پیرامون دیاپیر نمکی هندون شامل رسوبات برجای کرتاسه پسین تا عهد حاضر می‌باشد که تاثیر صعود دیاپیر نمکی بر این توالی‌ها از نظر زمانی و مکانی متفاوت است. عملکرد هالوکینسیز با هندسه‌های هوکی در سازند شیلی پابده پالئوسن-ائوسن زیرین نمایان می‌گردد. سپس بیشترین تاثیر حرکت و جریان نمک با تشکیل ورقه و باله‌های نمکی در کربنات‌های ائوسن میانی سازند جهرم رخ داده است که به ‌صورت تغییرات جانبی رخساره‌ای، هندسی (گوه‌ و هوک)، ضخامتی و دیاژنتیکی دیده می‌شود. بعد از ناپیوستگی ناحیه ای مرز ائوسن- اولیگوسن، همزمانی هالوکینسیز و کوتاه شدگی نئوژن زاگرس با تشکیل جوش نمکی ثانویه منجر به فشرده شدن و تشدید فعالیت نمک گردیده است که در هندسه‌های هوکی سازند رازک به سن اولیگوسن- میوسن پیشین و میوسن پیشین- میانی بخش گوری در دیاپیر نمکی هندون بروز می نماید. از این‌رو، نتایج این مطالعه دید جدیدی از استفاده سکانس های هالوکینتیکی را در تحلیل تکتونیکی-رسوبی دیاپیرهای نمکی زاگرس نشان می دهد.

Tectonostratigraphy investigation of the Handun Salt Diapir (BandarAbbas Hinterland) Using Exposed Halokinetic Sequences

Halokinetic Sequences are used for analyzing and connecting endogenous and exogenous influencing factors on the sedimentary sequences around the diapir. The most important effect of the diapir movement is the creation of different sedimentary spaces in the result of uplift and subsidence. So, the Handun Salt Plug has been selected as a classic example. In the Handun salt plug outcrop Upper Cretaceous to recent sediments. The most important effect of the salt plug movement is during the Eocene of the Jahrum. The initial phase of salt extrusion was observed in the Gurpi Formation. Continuation of salt extrusion carrying on hook forms in the deep water shale of the Pabdeh Formation in the Paleocenemiddle Eocene. In the middle Eocene, when the Jahrum carbonate sedimentation exceeds the salt rise, wedges onlap the salt plug. In addition, thrusting led to the emergence of the salt tongues and forming hook in the Formation. The final phase of salt extrusion has been seen in the hooks in the siliciclastic of the Razak Formation. Finally, ongoing shortening is recorded by Guri member growth strata of the Handun salt plug. Our results provide new insights into using Halokinetic Sequences in tectonosedimentary analysis of the Zagros diapirs.