لرزه زمی نساخت و برآورد خطر زمین لرزه در شمال کرمان به روش kijko and sellevoll (1992)

زمین ساخت امروزی فلات ایران متاثر از حرکات همگرایی صفحات اوراسیا- عربی است که با رویدادهای لرزه ای و کوتاه شدگی های غیر لرزه ای در ایران مرکزی مستهلک می شود. در جنوب ایران مرکزی سامانه‌های گسلی کوهبنان، از مهم‌ترین گسل‌های فعال و لرزه‌زا می‌باشد که با طولی نزدیک به 200 کیلومتر دارای سابقه لرزه‌زایی تاریخی تاکنون است. کانون‌های فعالیت‌های لرزه‌ای این گسل اغلب در نزدیکی این پهنه و یا برروی شاخه‌های فرعی و متصل به آن واقع شده‌اند. شناسایی قطعات گسیخته شده و قطعاتی که تاکنون دچار گسیختگی نشده‌اند، می‌تواند راهگشایی برای شناسایی مناطقی گردد که دارای پتانسیل بیشتر برای ایجاد زلزله هستند. برای این منظور از شواهد صحرایی و کتابخانه‌ای استفاده گردید. با توجه به توزیع مکانی زمانی زلزله‌های تاریخی و دستگاهی مخرب منطقه مورد مطالعه می‌توان به این نتیجه رسید که اغلب زلزله‌ها در قسمت های انتهایی گسل‌های فرعی و در جائی‌که این گسل ها شاخه‌شاخه و دچار خمیدگی و یا انشعاب شده‌اند، قرار دارند. زلزله‌های حادث شده در منطقه اغلب با نبود زلزله‌های با بزرگای 6.5 ریشتر شناخته می‌شوند و نکته جالب این‌که در بازه زمانی حدود 160 سال (تاریخ ثبت زلزله‌ها) در طول گسل‌های فعال منطقه و به‌خصوص گسل کوهبنان، کمتر منطقه‌ای بوده که دچار گسیختگی مجدد یا متوالی شده باشد و یا رومرکز چند زلزله باشد. جهت براورد خطر زمینلرزه از روش کیکو و سلوول 1992 استفاده گردید که نشان داد خطر زمینلرزه و نرخ لرزه خیزی در منطقه زرند از بقیه مناطق بیشتر بوده و زمین لرزه ها از بزرگای بیشتر و دوره بازگشت کمتری برخوردارند. با توجه به نتایج به دست آمده برای زلزله های بالاتر از 7 نتایج را باید با احتیاط به کار برد.

Seismicity and earthquake hazard assessment in North of Kerman[By Kijko & Sllevoll (1992) method]

. Kouhbanan fault system in south of central Iran is one of the most active and seismic faults, has length of nearly 200km and seismic history from B.C to the present. Epicenter of seismic activities for this fault situated often near fault zone or on the Kouhbanan fault zone branches and other attached faults. Identify of ruptured and nonruptured segments can clear the way to finding the areas that have the potential for creating earthquake. Field observation and library data were used for this purpose. According to the spatiotemporal distribution of historical and instrumental earthquakes, may be concluded, the most earthquakes are located where the fault branches or in its bend locations. Earthquake occurred in studied region, often known with absence of high magnitude earthquakes (M≥ 6.5). Interesting point is that in the period of about 160 years ago (Earthquake record time span) along of active faults, especially Kouhbanan fault zone, an area that is less a reruptured or be consecutive or earthquake epicenters are few. For earthquake risk assessment, we use Kijko& Sllevoll (1992) method, which show that the earthquake risk and seismicity rate is higher from other regions and earthquake have higher magnitude and less recurrence time. According to the obtained results, for earthquakes (M≥ 7) results should be used with caution.