اثر محلول‌پاشی عناصر آهن و روی بر صفات گیاهی و میزان اسانس آنیسون

به منظور بررسی اثر مصرف آهن و روی بر مورفولوژی و عملکرد گیاه آنیسون، یک آزمایش فاکتوریل شامل محلول پاشی آهن و روی در غلظت های صفر، 2، 4 و 6 در هزار، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه انجام شد. نتایج نشان داد که اثر آهن و روی بر تعداد شاخه های فرعی و قطر ساقه معنی دار و اثر متقابل عناصر آهن و روی بر میزان کلروفیل برگ، تعداد دانه در بوته، عملکرد زیستی و عملکرد دانه معنی دار بود. حداکثر میزان عدد کلروفیل متر (9/37) مربوط به مقادیر 6 در هزار آهن و روی و حداقل میزان آن (3/15) نیز از ترکیب تیماری آهن صفر و روی 2 در هزار بدست آمد. بالاترین عملکرد زیستی (2652 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (1372 کیلوگرم در هکتار) از ترکیب های تیماری آهن 6 و روی 4 در هزار و کمترین عملکرد زیستی (716 کیلوگرم در هکتار) و دانه (470 کیلوگرم در هکتار) از سطوح آهن صفر و روی 6 در هزار به دست آمدند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد اسانس (50کیلوگرم در هکتار) از گیاهانی که با آهن 6 درهزار و روی 4 در هزار تیمار شده بودند، بدست آمد و کمترین عملکرد اسانس (18 کیلوگرم در هکتار) مربوط به گیاهان محلول پاشی شده با غلظت 2 در هزار آهن و روی بود. هومولن و استراگول بزرگترین جز اسانس هرکدام با 18 درصد در تجزیه اسانس با کروماتوگرافی گازی بدست آمدند. براساس نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که محلول‌پاشی آهن موجب افزایش عملکرد دانه، میزان کلروفیل و عملکرد اسانس آنیسون شده و این افزایش با محلول پاشی روی بیشتر شد.