انتقال پذیری نشانگرهای ریزماهواره جو برای ارزیابی روابط ژنتیکی در خویشاوندان وحشی گندم جنس‌های triticum و aegilops

ژنومیک مقایسه ای هم خطی بین ژنوم گونه های خویشاوند نزدیک گیاهی را با دقت بالایی نشان داده و امکان تبادل نشانگرها بین آن ها را فراهم می سازد. هدف این تحقیق ارزیابی انتقال پذیری نشانگرهای ریزماهواره جو بین گونه های جنس های triticum و aegilops برای تعیین روابط ژنتیکی آن ها بود. آزمایش در سال 1395در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. از 165 جفت آغازگر ریزماهواره جو مورد بررسی در 40 ژنوتیپ از نه گونه از جنس های triticum و aegilops، 62 جفت آغازگر (37.5 درصد) در ژنوم یکی از گونه های مورد مطالعه تکثیر موفق داشت و 50 جفت آغازگر (30.3 درصد) الگوی نواری چند شکل ایجاد کردند. با استفاده از 50 جفت آغازگر چند شکل، 223 آلل با دامنه 2 تا 14 و میانگین 4.46 الل به ازای هر جایگاه تکثیر شد. میانگین اطلاعات چند شکلی و تنوع ژنی به ترتیب 0.55 و 0.60 برآورد شد. ژنوتیپ های مورد مطالعه با استفاده الگوریتم تجزیه خوشه ای و ضریب فاصله تکاملی به چهار گروه تفکیک شدند. گونه های جنس های triticum و aegilops در دو گروه جداگانه قرار گرفته و در داخل هر جنس نیز گروه بندی با ساختار ژنوم آن ها تطابق داشت. در تجزیه به بردارهای اصلی، دو بردار اصلی اول به ترتیب 24.6 و 21.8 درصد از تنوع مولکولی را توجیه کردند و توزیع ژنوتیپ ها براساس این دو بردار با گروه بندی تجزیه خوشه ای مطابقت داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که از نشانگرهای انتقال پذیر جو می توان با موفقیت در مطالعات ژنتیکی و به نژادی در گندم و خویشاوندان آن استفاده کرد.

Transferability of barley microsatellite markers for assessing genetic relationships of wheat wild relatives of Triticum and Aegilops genera

Comparative genomics has revealed a high degree of collinearity between related species, which allows transferability of interspecies and intergenus markers. The aim of this study was to examine the transferability of barley microsatellite markers among species of Triticum and Aegilops genus for determination of their genetic relationships. The experiments was carried out in faculty of agriculture, university of Tabriz, Iran, in 2016. Among 165 evaluated barley microsatellite primer pairs in 40 genotypes from nine species of Triticum and Aegilops genus, 62 (37.57%) showed successful amplification at least in the genome of one species and 50 (30.3%) were polymorphic. Using 50 polymorphic primer pairs, 223 alleles were amplified and number of alleles varied from 2 to 14 with an average of 4.46. The mean of polymorphic information content and genetic diversity were 0.55 and 0.6, respectively. The studied genotypes were assigned into four groups using NieghborJoining clustering algorithm and Guckes Cantor evolutionary distance coefficient. The species of Triticum and Aegilops genera were grouped separately, and within each genus, grouping was in accordance with their genome structure. In principal coordinate analysis, two first coordinates explained 24.63 and 21.86% of molecular variation, respectively, and distribution of the genotypes based on two first coordinates was in concordance with grouping of cluster analysis. The results indicated that the transferable barley markers could be successfully utilized in wheat and its wild relatives genetics and breeding studies.