تعیین نیاز نیتروژن و فسفر گندم دیم رقم سبلان در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی

به منظور تعیین نیاز غذایی گندم رقم سبلان در شرایط دیم و ابیاری تکمیلی ، این بررسی در قالب طرح بلوک های خردشده با عامل ابیاری در کرت های اصلی با سه سطح دیم ( آی صفر) ، یک نوبت ابیاری در مرحله ظهور سنبله (‌آی یک ) و دو نوبت ابیاری در مراحل ظهور سنبله و شیری شدن دانه i2 و تیمارهای نیتروژن ( 0 ،‌60 و 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار )‌ و فسفر ( 0 و 60 کیلوگرم p2o5در هکتار ) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی با سه تکرار و به مدت چهار سال زراعی از سال 1371 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه به اجراء در آمد.میزان آبیاری در هر مرحله بر اساس کمبود رطوبت خاک نسبت به f.cو تا عمق صد سانتیمتری خاک اعمال گردید . نیتروژن از منبع اوره در دو نوبت ( نصف در زمان کاشت + نصف دیگر در تیمارهای آبیاری همزمان با اولین آبیاری و در شرایط دیم در نیمه دوم فروردین ماه ) و فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل در زمان کاشت تامین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که انجام ابیاری تکمیلی اثر معنی داری در سطح احتمال 1% در افزایش عملکرد دانه ، عملکرد کاه و کلش و وزن هزار دانه دارد و بیشترین عملکرد دانه به میزان 1843 کیلوگرم در هکتار از آبیاری در مرحله تکمیلی در افزایش عملکرد دانه افزایش یافت . کاربرد نیتروژن به طور معنی داری در سطح احتمال 1% عملکرد دانه را افزایش داد و با استفاده از معادلات رگرسیونی نیاز نیتروژن گندم در شرایط دیم و یک نوبت ابیاری در زمان ظهور سنبله به ترتیب 48 و 63 کیلوگرم نیتروژن درهکتار نیاز فسفر آن در شرایط یاد شده به ترتیب 20 و 28 کیلوگرم p2o5 در هکتار تعیین گردید . بنابراین نیاز نیتروژن و فسفر گندم در شرایط آبیاری تکمیلی بیشتر از شرایط دیم بود .