ارزیابی تحمل به شوری لاین های یونجه (Medicago sativa)

یونجه ( medicago sativa) یکی از گیاهان مهم علوفه ای است که به صورت دیم و آبی در کشور کشت می گردد . یکی از عوامل موثر بر کاهش تولید آن شوری منابع آب و خاک می باشد که با انتخاب ژنوتیپ های متحمل به شوری امکان وتولید بیشتر گسترش کشت این گیاه در شرایط شور کشور فراهم می گردد. لذا 45 لاین یونجه بومی و وارداتی از نظر متحمل به شوری مورد بررسی قرار رگفتند . آزمایش با استفاده از طرح فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در گلدان های حاوی پرلایت در سه تکرار انجام شد .گیاهان تا 40 روز پس از جوانه زدن با محلول غذایی هوگلند تغییر یافته آبیاری و بعد از آن تیمارهای شوری شامل صفر ، 50 ، 100، 150 و 200 میلی مولار نمک در محلول های غذایی اعمال و مدت 60 روز دیگر آبیاری به همین ترتیب ادامه یافت .پس از اعمال شوری سطح برگ هر 15 روز یکبارنمونه برداری جهت تعیین وزن خشک اندام هوایی ، سطح برگ و ارتفاع بوته ها انجام شد . در اثر اعمال شوری سطح برگ ، وزن خشک اندام های هوایی و ریشه ، ارتفاع بوته ها کاهش و نسبت ریشه به اندام هوایی افزایش یافت . بیشترین میزان همبستگی با وزن خشک اندام هوایی در شرایط شور را به ترتیب صفات وزن خشک ساقه ( r= 0/98به توان دو ) و سطح برگ ( r= 0/49 به توان دو )‌نشان دادند . با استفاده از تجزیه کلاستر لاین های گلستان 20313 و فائو 2566 به ترتیب متحمل ترین و حساس ترین لاین ها به شوری و لاین های همدانی اهر و سیستان و بلوچستان به عنوان لاین های نیمه حساس و نیمه متحمل انتخاب شدند.