تاثیر تراکم بوته و مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرات دانه ای (Zea mays L)

به منظور بررسی اثرات تراکم بوته و مقادیر نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای zea maya l. رقم sc704 ، آزمایشی در نیمه اول سال 1378 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در کوشکک با استفاده از طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار انجام گرفت . مقادیر صفر ، 80، 160 و 240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به عنوان فاکتور اصلی و تراکمهای 6 ، 4/7 ،. 8/8 و 2/10 بوته در متر مربع به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد .فاصله بین ردیف 75 سانتیمتر منظور گردید . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش میزان نیتروژن تفاوت معنی داری بین سطوح 80، 160 و 240 کیلو گرم نیتروژن خالص درهکتار در مورد وزن بلال وجود نداشت . کمترین میزان وزن بلال مربوط به کمترین سطح کود نیتروژن بود که با بقیه سطوح تفاوت معنی دار داشت . با افزایش میزان نیتروژن ، وزن هر دانه افزایش یافت . این افزایش بین سطوح 160 و 240 کیلوگرم نیتروژن معنی دار نگردید . بین سطوح 80 ، 160 و 240 کیلوگرم نیتروژن در مورد شاخص برداشت ، عملکرد دانه و تعداد دانه در بلال اختلاف معنی داری وجود نداشت . کود نیتروژن با تاثیر مثبت بر تعداد دانه در هر بلال باعث افزایش عملکرد دانه گردید . شاخص برداشت تحت تاثیر تراکم بوته قرار نگرفت .با افزایش تراکم بوته ، تعداد دانه در بلال وزن هزار دانه و وزن بلال کاهش یافت که در واقع با افزیش تراکم بوته ، عملکرد دانه در هر بوته کاهش یافته است . بنابراین عملکرد دانه ( 12490 کیلوگرم در هکتار ) از برهمنکنش بالاترین میزان کود نیتروژن ( 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار ) و بالاترین میزان تراکم بوته ( 2/10 بوته در متر مربع )‌به دست آمده است .