بررسی تاثیر تراکم بوته بر شاخص های فیزیولوژیکی و عملکرد علوفه هیبریدهای مختلف سورگوم و یک رقم سودانگراس

شناخت دقیق و صحیح فرایندهای فیزیولوژیکی کنترل کننده عملکرد و استفاده بهینه از آنها در زراعت سبب افزایش عملکرد بالقوه گیاهان زراعی می شود . به منظور بررسی تراکم های مختلف بر ورند رشد و عملکرد تر و خشک هیبریدهای سورگوم و یک رقم سودانگراس ، آزمایشی فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در تربت جام طی دو سال زراعی 1377-1378اجرا شد . ارقام به کار رفته شامل دو هیبرید سورگوم (اسپیدفیدوجامبو) یک توده محلی سورگوم و یک رقم سودانگراس و تراکم های مورد آزمایش شامل 25، 35و 45 بوته در مترمربع بودند.نتایج نشان داد که بین تراکم های مورد نظر اختلاف معنی داری از نظر عملکرد علوفه تر و خشک مشاهده نمی شود ، اما مقایسه میانگین ها به روش دانکن نشانگر برتری تیمار35 بوته در متر مربع با94/80 تن علوفه تر و63/37 تن علوفه خشک در هکتار در بین ارقام هیبرید اسپید فید از نظر ویژگی های مرفولوژیک و فیزیولوژیک برتری داشت که در میان عملکرد علوفه تر و خشک آن کاملا مشهود بود به طوری که با 4/93 و 38/43 تن در هکتار به ترتیب علوفه تر و خشک ، بالاترین عملکرد را دارا بود . ولی با وجود برتری در بسیاری از صفات مورد مطالعه این رقم با رقم جامبو در یک گروه آماری قرار گرفت . حداکثر تجمع ماده خشک در 210 روز بعد از کاشت به دست آمد وسپس رو به کاهش نهاد .شیب افزایش این منحنی در ارقام بومی وسودانگراس کندتر وبد . بالاترین سرعت رشد محصول cgrدر 130 تا 170 روز بعد از کاشت به دست آمد . سرعت رشد نسبی rgr با گذشت زمان سیر نزولی داشت . رقم اسپیدفید تا مراحل انتهایی رشد سرعت نسبی بالاتری داشت . و در انتهای رشد به دلیل بالابودن نسبت بافتهای ساختمانی به بافتهای فتوسنتز کننده سرعت رشد نسبی آن از سایر ارقام کمتر بود .