تاثیر آموزش حل مساله و مهارکردن خشم بر روش‌های تربیتی و سلامت روانی مربیان پیش دبستانی

چکیدهتوانش حل مساله انسان را در حل بسیاری از مسایل یاری می‌دهد، همچنین خشم به‌عنوان یکی از مولفه های غریزی می تواند منجر به آسیب پذیری گردد، از این‌رو آموزش توانش‌های حل مساله و کنترل خشم می تواند از بروز تعارضات پیشگیری کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش حل مسیله، و مدیریت خشم بر روش های تربیتی، و میزان افسردگی، اضطراب، تنیدگی و پرخاشگری مربیان پیش دبستانی انجام گرفته است. این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی است. 48 نفر از مربیان زن پیش‌دبستانی شهر تهران به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و مقیاس روش‌های تربیتی معلمان، پرسش نامه پرخاشگری باسوپری و همچنین مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی را تکمیل کردند. سپس در معرض دو نوع مداخله آموزش حل مساله و آموزش مدیریت خشم قرار گرفتند. نتایج حاصل از مقایسه نمره های پیش آزمون و پس آزمون در کلیه خرده ‌مقیاس های سبک های تربیتی تفاوت معناداری (05/0 p < ) نشان داد. همچنین در بررسی نتایج پرسشنامه خشم باس و پری، آزمون اثر بین آزمودنی ها نشان داد بین مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تنها در میانگین خرده‌مقیاس‌ رنجش‌تفاوت معنادار (05/0 p < ) وجود داشت. همچنین، بین مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون در میانگین کلیه خرده‌مقیاس‌های افسردگی، اضطراب و تنیدگی نیز تفاوت معنادار (05/0 p < ) وجود داشت. آموزش حل مساله و مدیریت خشم می تواند به‌منظور ارتقا سلامت روانی و تغییر روش های تربیتی در جهت مطلوب و کاهش پرخاشگری مربیان پیش‌دبستانی استفاده شود.